پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی نارضایتی بدنی با رضایت از زندگی و ابعاد آن (خود، مدرسه، محیط پیرامون، دوستان و خانواده) در دانش آموزان 9 تا11 سال شهر کرج انجام شد. جامعه ی آماری مورد پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقاطع سوم، چهارم و پنجم دبستان شهر کرج است. نمونه ی پژوهش 400 نفر از دانش آموزان مقاطع سوم تا پنجم (200 دختر و 200 پسر) است که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ی چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان و خرده مقیاس تصویر بدنی یکی از خرده مقیاس های پرسش نامه ی تصویر خود است. برای تجزیه تحلیل آماری علاوه بر روش های آمار توصیفی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه بین نارضایتی بدنی و رضایت از زندگی در دو مقطع چهارم و پنجم دبستان در هر دو جنس منفی و معنادار است. هم چنین نتایج حاکی از رابطه ی منفی و معنادار بین ابعاد رضایت از زندگی با نارضایتی بدنی در هر دوجنس است. تفاوت معناداری بین نارضایتی بدنی در دو جنس مشاهده نشد اما بین رضایت از زندگی و ابعاد خود، محیط پیرامون، دوستان و خانواده در دختران و پسران تفاوت معنی داری وجود دارد که در دختران بیشتر از پسران است.