در این پژوهش از روش شبکه ی بولتزمن برای حل برخی جریان های پایه ی دو بعدی و تراکم ناپذیر و نیز حل جریان توسعه یافته در محیط متخلخل با خواص جهتی استفاده شده است. جریان های پایه ی دو بعدی شامل جریان در حفره ی مربعی ، جریان در کانال دو بعدی و جریان از روی دسته استوانه حل می گردند و طیف وسیعی از شرایط مرزی و نحوه ی پیاده سازی آن ها در روش شبکه ی بولتزمن مورد بررسی قرار می گیرد. شرط عدم لغزش روی سطوح جامد، شرایط سرعت و فشار روی مرزهای باز، شرط تناوبی و نحوه ی محاسبه ی نیروهای هیدرودینامیکی وارد بر اجسام غوطه ور در حیطه ی شبکه ی بولتزمن تشریح شده است. نتیجه به طور کلی از دقت بالای روش شبکه ی بولتزمن برای حل جریان های دو بعدی حکایت دارد. به عنوان یک چالش عددی حل جریان توسعه یافته در محیط متخلخل تناوبی با خواص جهتی به روش شبکه ی بولتزمن انجام شده است. این مطالعه ی عددی از آن نظر دارای اهمیت است که اعتبار روابط رایج برای توصیف جریان و رابطه ی افت فشار و سرعت در محیط های با استقلال جهتی برای محیط های با خواص جهتی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که برای حالت تقارن محوری رژیم های موجود در محیط های با استقلال جهتی عینا تکرار شده و روابط دارسی و فورشهایمر در این حالت معتبر می باشند. با خروج جریان از حالت تقارن محوری تغییری در رابطه ی سرعت ظاهری و افت فشار در رژیم دارسی مشاهده نشده و این در حالی است که در رژیم اینرسیایی به ازاء زوایای انحراف بالا، رفتار جریان به طرز محسوسی دگرگون شده و رابطه ی سرعت ظاهری و افت فشار از الگوی فورشهایمر منحرف می گردد.

هدف از انجام این پروژه، تهیه و شناسایی پلی (آمید-ایمید) جدید و نانو کامپوزیت های آن بر پایه سپیولایت می باشد که از خواص حرارتی و مکانیکی بهبود یافته ای برخوردار باشد. بدین ترتیب طراحی و سنتز مونومر جدیدی که بتواند خواص مورد نظر را به پلیمر القا کند مورد توجه قرار گرفت.در ابتدا از واکنش جانشینی 1،8-دی آمینو-3،6-دی اکسااکتان با 6-کلرونیکوتینویل کلرید ترکیب دی کلرو تهیه شد.سپس از واکنش این ماده با 5-آمینو-1-نفتل ترکیب دی آمین سنتز شد ومورد شناسایی قرار گرفت.از واکنش این دی آمین با دی انیدرید "هگزا فلوئوروایزوپروپیلیدین دیفتالیکانیدرید"(fda6) محلول پلی آمیک اسید مربوطه تهیه گردید.به منظور تهیه فیلم پلی ایمیدی،محلول پلی آمیک اسید در یک چرخه حرارتی تحتاتمسفر هوا قرار گرفت و نهایتا پلی (آمید-ایمید) مربوطه تهیه گردید. در مرحله بعدی نانو ذرات سپیولایت به عنوان یک گونه ویژه رس سوزنی شکل با خواص مورد نظر توسط امواج فرا صوت با درصدهای 1%،3% و 5%وزنی به ساختار پلی آمیک اسید وارد و تحت چرخه حرارتی خاصی به مدت 6 ساعت در دمای 60 درجه برای حذف حلال و دردماهای 180،120،200 و 300 هر کدام به مدت یک ساعت برای ایمیدی شدن قرار گرفت و درنهایت نانوکامپوزیت های پلی (آمید-ایمید)ی مربوطه تهیه شدند. پلی(آمید ایمید) ونانوکامپوزیت های مربوطه با روش های مختلف طیف سنجی شناسایی شدند.همچنین خواص حرارتی، مکانیکی ومورفولوژی آن ها مورد مطالعه قرار گرفت. طبق بررسی های انجام گرفته در این پژوهش مشخص شد اگرچه پلی (آمید- ایمید) تهیه شده از پایداری حرارتی بالا و خواص مکانیکی مطلوبی برخوردار بود اما افزایش نانوذرات سپیولایت به ماتریس این پلیمر در مقادیر1 و 3 درصد وزنی منجر به افزایش پایداری حرارتی و خواص مکانیکی گردید. ضمن اینکه افزایش بیش از 3 درصد وزنی از نانو ذره تاثیر قابل ملاحظه ای در خواص پلیمر نهایی نخواهد داشت.