هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر بازیافت فعال ([ar] active recovery) و غیرفعال ([pr] passive recovery) بر تغییرات اینترلوکین-8 ([il-8] interleukin-8)، اینترلوکین-10 ([il-10] interleukin-10) و کراتین کیناز ([ck] creatine kinase) سرم ناشی از ورزش شدید برون گرا در دختران تمرین کرده بود. حجم نمونه را 21 دانشجوی دختر سالم تمرین کرده (میانگین سن 45/1±23 سال، قد 5/5±81/160 سانتی متر و وزن 79/2±81/60 کیلوگرم) داوطلب تشکیل داد که به صورت تصادفی در دو گروه ar (11=n) و pr (10=n) قرا گرفتند. هر دو گروه در فعالیت دویدن روی نوارگردان با شدت 80% تا%90 ضربان قلب بیشینه ([mhr] maximum heart rate) با شیب 5- درصد شرکت کردند. گروه اول به مدت 15 دقیقه با 50% تا 60% mhr روی نوار گردان با شیب صفر درصد ar داشتند و گروه دوم pr را به مدت 15 دقیقه در حالت نشسته انجام دادند. پیش از فعالیت، بلافاصله پس از فعالیت و پس از بازیافت 5 سی سی خون از ورید بازویی دست راست در ناحیه آرنج برای اندازه گیری il-8، il-10 و ck سرم از آزمودنی ها گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک سویه (anova) با اندازه های مکرر، lsd t مستقل و همبستگی پیرسون انجام گرفت (05/0>p). نتایج نشان داد در هر دو گروه میزان il-8 و ck سرم خون بلافاصله پس از فعالیت افزایش معنی داری داشت، این افزایش پس از دوره بازیافت نیز ادامه یافت، با این تفاوت که در گروه ar افزایش دو متغیر روند کندتری داشت. مقادیر پس از بازیافت il-8 با ck در بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان داد. در گروه pr میزان il-10 پس از فعالیت افزایش معنی داری یافت و در دوره بازیافت نیز به افزایش خود ادامه داد. در گروه ar میزان il-10 پس از فعالیت تغییری نیافت ولی در دوره بازیافت افزایش معنی داری پیدا کرد. میزان افزایش il-10 بطور معنی داری در گروه ar بیشتر از گروه pr بود. رابطه معنی داری بین تغییرات il-8 و il-10 در دو گروه مشاهده نشد. همچنین رابطه معنی داری بین تغییرات il-8 و il-10 با ck در دو گروه مشاهده نشد. در نتیجه، یافته های مطالعه حاضر نشان داد که ap اثر معنی داری بر تغییراتil-8 il-10, و ck دارد و موجب کاهش وضعیت التهابی بدن می شود.