چکیده : ورزش به عنوان پدیده ای اجتماعی و فرهنگی ضمن پیوند اندام وار با مجموعه نهادها و ساختارهای اجتماعی، نقش موثری در جهت حفظ و بقای سلامت روحی و جسمی افراد جامعه دارد . هدف تحقیق این است که ضمن شناخت وضعیت میزان پیاده روی ، به بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر میزان پیاده روی مردان متاهل و تعیین سهم هر یک از این عوامل بر میزان پیاده روی بپردازد . داده های آماری این پژوهش با روش پیمایشی و طرح نمونه گیری تصادفی از مناطق مختلف شهر مشهد با حجم نمونه 360 نفری جمع آوری گردیده است . نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان داد که : بین طبقه اجتماعی ، امنیت معابر ، میزان اوقات فراغت و آگاهی دینی با میزان پیاده روی رابطه معنی دار مثبت وجود دارد . نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش مرحله به مرحله نشان می دهد که متغیرهای زیر به ترتیب بیشترین تاثیر مثبت را بر میزان پیاده روی مردان متاهل دارند : میزان اوقات فراغت ، امنیت معابر ، تشویق دیگران ، طبقه اجتماعی و در نهایت آگاهی دینی از سودمندی ورزش . مقدار ضریب همبستگی نیز( 439/0) می باشد . همچنین در تحلیل مسیر بین متغیر طبقه اجتماعی و اوقات فراغت رابطه غیر مستقیم تشخیص داده شد .