با افزایش جمعیت شهر تهران و نیاز به توسعه هر چه بیشتر حمل و نقل، مترو اساسی ترین نقش را در این میان ایفا می کند. در این بین، توسعه مترو به عنوان یکی از دغدغه های مسئولان امر همواره مطرح بوده است. فقدان بودجه کافی چه از طرف دولت و چه از طرف شهرداری، باعث آن شده تا مشارکت بخش خصوصی به عنوان یکی از راهکارهای برون رفت از تنگنای مالی توسعه مترو مطرح شود. هدف این تحقیق، بررسی امکان سنجی مشارکت بخش خصوصی در توسعه خطوط مترو تهران بر اساس دو دیدگاه کلی می باشد. نخست، مشارکت بخش خصوصی در احداث کامل یک خط مترو که در این تحقیق خط 4 مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه بررسی های به عمل آمده حاکی از آن است به علت درآمدهای پایین مترو و هزینه بالای احداث و نگهداری، مشارکت بخش خصوصی بدون در نظر گرفتن یارانه های دولتی و شهرداری، عملاً امکان پذیر نمی باشد. در بخش بعدی، امکان سنجی مشارکت بخش خصوصی در احداث یک مجتمع ایستگاهی جهت تأمین هزینه احداث ایستگاه مربوطه مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس دو سناریو فروش و اجاره به شرط تملیک، این مشارکت مورد ارزیابی قرار گرفت که این موضوع بیانگر این است که بخش خصوصی با توجه به نتایج به دست آمده از تحلیل اقتصادی نرم افزار کامفار و نرخ بازدهی داخلی سرمایه گذاری مناسب علاقمند به مشارکت با توجه به سودآوری سناریوها و پروژه های تعریف شده در این قسمت می باشد.