هدف: این پژوهش به منظور تعیین نقش عامل های شخصیتی و باور های غیر منطقی بر عواطف مثبت و منفی انجام گرفت. روش: این پژوهش از نوع توصیفی– همبستگی بود که در راستای آن، 183 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 91-90، به صورت غربالگری و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و غیرتصادفی، بر اساس نمره برش 16 در پرسشنامه اضطراب بک، انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب بک، باورهای غیر منطقی جونز، مقیاس عاطفه مثبت و منفی(panas)، و فرم کوتاه تجدید نظر شده پرسشنامه شخصیتی نئو استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل علی معادلات ساختاری تحت برنامه نرم افزاری lisrel، نسخه 51/8 ، استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عامل روان رنجور خویی، عاطفه منفی بالا و عاطفه مثبت پایین را تعیین می کند و عامل برون گرایی با عاطفه مثبت بالا و عاطفه منفی پایین ارتباط دارد. همچنین عامل وظیفه شناسی، عاطفه مثبت بالا و نمره های بالا در عامل گشودگی به تجربه، عاطفه منفی پایین را تعیین می کنند. همچنین باورهای غیر منطقی نیاز به تایید دیگران، تمایل به سرزنش کردن، بی مسئولیتی هیجانی، نگرانی زیاد، درماندگی نسبت به تغییر و کمال گرایی می توانند عاطفه منفی بالا را تعیین کنند، که سهم باور نگرانی زیاد از سایر عوامل بیشتر بود. نمره های بالا در باور های غیر منطقی تمایل به سرزنش کردن، واکنش به ناکامی، نگرانی زیاد و اجتناب از مشکلات، با کاهش عاطفه مثبت همراه است. نتیجه گیری: مبتنی بر این یافته ها، می توان بیان داشت که عامل های شخصیتی و باورهای غیر منطقی، تلویحات نظری و عملی در فهم عواطف مثبت و منفی دارند. واژگان کلیدی: عامل های شخصیتی، باورهای غیر منطقی، عواطف مثبت و منفی، اضطراب.