در منطقه شهری و یا هرمنطقه ای که ساخت و ساز فشرده صورت می گیرد یا صاحبان گارگاهها شخصا باید اقدام به مطالعه ژئوتکنیک برای سایت خود نمایند که هزینه زیادی را برای آنها بهمراه خواهد داشت و یا بدون مطالعه با انتخاب نادرست پارامترهای خاک اقدام به طراحی نمایند که آن سازه ها بعنوان سرمایه ملی بعلت نادرست اختیار شدن پارامترها همیشه در معرض خطر می باشند. لذا تهیه نقشه های پهنه یندی ارزیابی ظرفیت باربری مجاز علاوه بر کاهش معضلات فوق، دقت محاسبات مهندسی برای مطالعات اولیه پروژه های عمرانی را افزایش داده و همچنین بستر مناسبی جهت تصمیم گیری های کلان مدیریت شهری فراهم می نماید. در این راستا به منظور ارائه ویژگی های ژئوتکنیکی و ظرفیت باربری خاک رشت، نتایج مطالعات ژئوتکنیکی انجام شده 350 گمانه از مناطق مختلف شهر رشت جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل مجموعه داده های فوق و مطالعات زمین شناسی استان گیلان نشان می دهد که شهر رشت در محل تلاقی 5 نوع رسوبات مختلف زمین شناسی قرار دارد و از این لحاظ وضعیت ویژه ای را دارا می باشد. بنابراین ارایه یک رده بندی کیفی عمومی برای خاک رشت میسر نمی باشد و برای بررسی دقیق تر باید خاک رشت پهنه بندی شود. در نتیجه با استفاده از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis)، نقشه های ریز پهنه بندی در ارتباط با ظرفیت باربری تهیه شده و مورد بررسی و تفسیر قرار گرفت. بدین ترتیب که پس از جمع آوری و مطالعات دقیق گمانه ها، ظرفیت باربری در هر سایت مشخص گردیده و با استفاده از نرم افزار gis درون یابی پهنه بندی انجام شده است. کیفیت توانمندی خاک یکی از مهمترین بخشهای مطالعاتی ژئوتکنیکی در ارتباط با ظرفیت باربری خاک است که از نظر تحمل بارهای وارده و همچنین استعداد آمادگی منطقه از نظر سهولت اجرای عملیات ساخت وساز و گودبرداریهای موضعی قابل تامل و بررسی می باشد.. پهنه ها با توجه به نوع رسوبات، سطح آب زیر زمینی و داده های گمانه ها شامل آزمایش نفوذ استاندارد و سایر مشخصات و بر اساس روابط تجربی با توجه به مشخصات شناخته شده مکانیکی و ژئوتکنیکی مشخص می شوند. نتایج حاصل از مطالعه اخیر می تواند برای تهیه نقشه های پایه برنامه ریزی شهری مفید واقع گردد. نتایج حاصله نشان دهنده ظرفیت باربری حداکثر تقریبا 200 کیلو پاسکال می باشد که با توجه به مطالعات ژئوتکنیکی انجام شده در شهر رشت تطابق دارد. درنهایت اینکه جهت استفاده از نقشه پهنه بندی برای یک سایت جدید بایستی درجه اهمیت سازه و سایر شرایط بهره برداری بادر نظر گرفتن ضریب اطمینان مناسب لحاظ شود.