چکیده حیطه ی نوشتار دانشگاهی اخیرا شاهد تغییرات عمده ای از غیرشخصی بودن (عینی بودن) به شخصی بودن بوده است. شخصی بودن متون دانشگاهی اهمیت استفاده از وجهیت معرفتی را برجسته می سازد چرا که? وجهیت معرفتی? بر اساس یکی از تعاریف ارائه شده از این مقوله? ارتباط تنگاتنگی با شخصی بودن داشته و به عنوان بیان نظر شخصی گوینده در مورد جز گزاره ای گفته در نظر گرفته میشود. بنابراین? با در نظر داشتن نقاط مشترک متون دانشگاهی و وجهیت معرفتی کاملا مبرهن است که گفتمان دانشگاهی برای مطالعه و بررسی وجهیت معرفتی? به عنوان یکی از نمود های اصلی نظر شخصی نویسنده در عبارت? مناسب است. البته شایان ذکر است که زبانهای مختلف روش های متفاوتی را برای بیان وجهیت در اختیار سخنگویانشان قرار می دهند و هر زبان دارای الگوی ویژه ای برای استفاده از وجهیت معرفتی است. بعلاوه? تحقیقات نشان داده است که تفاوت رشته ها نیز دارای تاثیر بسیار چشمگیری روی جنبه-های بلاغی متن است. بنابراین? جهت بررسی تاثیر همزمان تفاوت های زبانی و رشته ای? تحقیق حاضر قسمت بحث و نتیجه گیری 240 مقاله ی تحقیقی را که به زبان های فارسی و انگلیسی در رشته های سخت (شیمی و فیزیک) و نرم (فلسفه و زبان شناسی) نوشته شده اند را مورد بررسی قرار می دهد. به علاوه? جهت بررسی اینکه ایا انتقالی از زبان فارسی به انگلیسی صورت می پذیرد پیکره ی غیر بومیان زبان انگایسی (مقالاتی انگلیسی نوشته شده توسط فارسی زبانان) نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاضر حاکی از ان است که میزان استفاده از وجهیت معرفتی در پیکره ی انگلیسی بیشترین و در پیکره ی فارسی کمتر از دو پیکره ی دیگر است و پیکره ی زبان اموزان نیز از لحاظ استفاده از نشانگر های وجهیت معرفتی جایی در بین دو پیکره ی فارسی و انگلیسی قرار دارد. در مورد تغییرات بین رشته ای نتایج نشان داد که در پیکره ی انگلیسی و زبان اموزان (غیر بومیان زبان انگلیسی) رشته های سخت کمتر از رشته های نرم از وجهیت معرفتی استفاده کرده اند. در رابطه با پیکره ی فارسی نتایج نیز بیانگر استفاده ی بیشتر رشته های نرم ازوجهیت معرفتی میباشند اما این تفاوت از لحاظ اماری چندان چشمگیر نبود. بعلاوه? یکی دیگر از یافته های مهم مطالعه ی حاضر این است که رشته های سخت جهت وجهی کردن گفته هایشان از نشانگر های قطعیت بیشتر از نشانگر های امکان و احتمال استفاده می کنند اما این در صورتی است که در رشته های نرم از نشانگر های احتمال و امکان بیشتر از نشانگر های قطعیت استفاده می شود.