روش بهینه سازی تجمّعی ذرّه، روشی بر گرفته از رفتار گروهی پرندگان، ماهی ها و تعاملات اجتماعی انسان ها است. در سال های اخیر، تحقیقات بسیاری در زمینه ی بسط این الگوریتم جهت بهینه سازی مسائل چند هدفی ارائه شده است. اما در بسیاری از پژوهش های ارائه شده، پراکندگی ذرّات به ازای کاهش نرخ همگرایی بهبود یافته است. در این راستا، در این پایان نامه به منظور افزایش هم زمان نرخ همگرایی و پراکندگی ذرّات، تکنیک های ساده ای ارائه شده است که عبارتند از: (1) انتخاب بهترین تجربه ی گروهی بر اساس چگالی توزیع ذرّات در جبهه پارتو، (2) انتخاب بهترین تجربه ی شخصی بر اساس کمترین فاصله تا ذرّات موجود در جبهه پارتو، (3) اعمال یک عملگر حذف بر اساس چگالی توزیع ذرّات برای کاهش اندازه آرشیو، و (4) بکارگیری یک عملگر ادغام چندگانه برای افزایش سرعت همگرایی الگوریتم. چندین تابع آزمایش جهت به چالش کشاندن عملکرد الگوریتم بکار گرفته شده اند. مقایسه با سایر روش-های مشهور نشان دهنده عملکرد مطلوب روش پیشنهادی می باشد. در ادامه، از الگوریتم بهینه سازی پیشنهادی جهت یافتن ضرایب کنترلرهای فیدبک حالت خطی، مود لغزشی مجزا، و فازی ورودی تکین برای سیستم های آونگ وارون تکی، آونگ وارون دوتایی و توپ-تیر استفاده می شود. در این قسمت، جبهه های پارتو به-دست آمده از الگوریتم مذکور با نتایج حاصل از سایر الگوریتم های بهینه سازی چندهدفی متداول مقایسه خواهند شد. در پایان، پاسخ های زمانی مربوط به حالت های این سیستم ها به ازای ضرایب کنترلی پیشنهادی با جواب های ارائه شده در مقالات اخیر مقایسه خواهند شد.