چکیده: هدف اصلی این پژوهش، بررسی مسئله تحریم های بین المللی علیه ایران از سوی غرب و کنش سلبی ایران به این تحریم ها است. مسئله ای است که از سال 2002 به این سو به چالشی اساسی میان ایران و غرب مبدل گردیده است. استدلال این نوشتار آن است که غربی ها با تحریم های گوناگون سعی در مجاب سازی ایران در راستای اهداف راهبردی خود دارند. در عین حال، ایران نه تنها در برابر این تحریم ها از خودکنش ایجابی نشان نداده، بلکه؛ به راهبرد کنش سلبی روی آورده است. در واقع، کشور های غربی و بخصوص آمریکا و اروپا در برخورد با ایران همواره بر ارزش های غربی همچون پیشینه سازی امنیت اسرائیل، مهار ایران ، نادیده گرفتن حقوق هسته ای ایران، تاکید داشته اند .درمقابل، ایران هم اعمال و تشدید این تحریم ها را عامل بی ثباتی سیاسی، وتشدید کاهش ضریب امنیت ملی خود می داند. لذا، در این پژوهش سعی شده ، تا این مبحث را در ورای نظریه سازه انگاری روانشناختی مورد کندوکاو قرار دهند.چرا که از منظر سازه‏انگاری روانشناختی، کنش ایران در برابر فشارهای غرب و مجازات‏های بین‏المللی در قاموس غرور و منزلت ایرانی-اسلامی قابل تبیین است.