هدف پژوهش حاضرتعیین رابطه ی شیوه های فرزندپروری والدین و فرزندپروری ادراک شده فرزندان با میزان اضطراب و سازگاری نوجوانان است. روش: به این منظور 404نفر از دانش آموزان دختر پایه ی اول و دوم از دبیرستان های شهر تبریز و والدین آنها به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و پرسش نامه های شیوه های فرزندپروری شفر، فرزندپروری بامریند، اضطراب حالتی و خصیصه ای اشپیلبرگر،سازگاری فردی-اجتماعی کالیفرنیا ctp تکمیل شد. داده ها به کمک نرم افزار spss18 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، رگرسیون همزمان و رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها : یافته های پژوهش حاضر نشان داد: الف) شیوه های فرزندپروری والدین با اضطراب حالتی و صفتی رابطه ی مثبت معنی دار و باسازگاری فردی اجتماعی رابطه ی منفی معنی دار دارد. بر این اساس هرچقدر والدین در فرزندپروری خود از شیوه های مستبدانه تری استفاده نمایند، اضطراب حالتی و صفتی در نوجوانان افزایش و میزان سازگاری فردی اجتماعی کاهش خواهد یافت. ب)میزان اضطراب حالتی و صفتی و سازگاری فردی - اجتماعی در شیوه ها ی فرزندپروری ادراک شده متفاوت است. ج) شیوه های فرزندپروری والدین و فرزندپروری ادراک شده به طور ترکیبی 41??از تغییرات سازگاری کلی فرد را تبیین می کنند. د) شیوه های فرزندپروری والدین و فرزندپروری ادراک شده به طور ترکیبی 23 ?از تغییرات اضطراب صفتی فرد را تبیین می کنند. ه) شیوه های فرزندپروری والدین و فرزندپروری ادراک شده به طور ترکیبی 21 ?از تغییرات اضطراب حالتی فرد را تبیین می کنند.