در این پژوهش اثر مقدار ماده لیگنوسلولزی (پوست گردو) و مقدار نانو ذرات سیلیکا بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی چندسازه ساخته شده از این مواد مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور آرد پوست گردو در سه سطح 40، 50 و 60 درصد و نانو ذرات سیلیکا در در سه سطح 0، 2 و4 درصد با پلی اتیلن مخلوط شدند.مواد آزمایشی بوسیله دستگاه اکسترودر مخلوط و گرانول ایجاد شد. نمونه های آزمونی استاندارد با استفاده از دستگاه پرس ساخته شدند. سپس خواص مکانیکی شامل مقاومت خمشی و کششی، مدول خمشی و مقاومت به ضربه فاقدار و خواص فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت اندازه گیری شد. همچنین به منظور بررسی ساختار و نحوه عملکرد ذرات نانوسیلیکا، ریخت شناسی نانوکامپوزیت تولید شده به وسیله sem مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از 50 درصد آرد پوست گردو در ساخت چند سازه، بیشترین مقاومت خمشی و کششی، مدول خمشی، سبب شد، این در حالی که استفاده از. 40 درصد آرد پوست گردو بالاترین مقاومت به ضربه را ایجاد کرد. همچنین کمترین مقدار جذب آب و واکشیدگی ضخامت چند سازه در استفاده از 40 درصد آرد پوست گردو حاصل گردید. از طرفی استفاده از 2 درصد ذرات نانو سیلیکا در چند سازه، بالاترین مقاومت خمشی و کششی، مدول الاستیسیته ، مقاومت به ضربه فاق دار و کمترین مقدار جذب آب و واکشیدگی ضخامت را سبب گردید. بررسی ریخت شناسی نانوکامپوزیت sem نشان داد که نمونه های دارای 2 درصد نانو سیلیکا حفرات و شکاف کمتر و همچنین اختلاط همگن تری بودند.