پی های چند ستونه مرکب مفهوم جدیدی هستند که با استفاده از ستونهایی با ابعاد و مصالح مختلف از شالوده ها حمایت می کنند و باعث کاهش نشست و افزایش مقاومت خاک می گردند. ستونهای بلند از ستونهای سیمان-خاکستربادی-شن ( cfg) و یا ستونهای خاک-سیمان(sc ) ساخته شده اند که جهت کاهش نشست زمین نرم زیرین استفاده می شوند. ستونهای کوتاه از ستونهای آهکی ساخته شده اند که جهت بهبود و تحکیم لایه خاک نرم سطحی استفاه می شوند. در این تحقیق به بررسی مزیتهای اجرای شالوده های متکی بر پی های چند ستونه مرکب با استفاده از روش اجزای محدود پرداخته شده است. به همین منظور با مدلسازی شالوده های بتنی و شالوده سنگریزه ای (خاکریز) متکی بر پی های چند ستونه مرکب با استفاده از نرم افزار پلکزیس دو بعدی ، رفتار اینگونه از پی ها مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج به صورت منحنی های نشست-زمان، نشست-عمق، نشست در راستای افقی و افزایش و کاهش اضافه فشار آب حفره ای ارائه شده است. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که رفتار پی های چند ستونه مرکب به طور قابل ملاحظه ای می تواند نشست کلی و تفاضلی را کاهش دهد و در نتیجه پایداری شالوده را بهبود بخشد. همچنین مشخص گردید که شالوده های متکی بر پی های چند ستونه مرکب با ستونهای cfg-آهکی از پی های چند ستونه مرکب که با ستونهای sc-آهکی ساخته می شوند خیلی موثرتر هستند. با مقایسه نشستهای محاسباتی شالوده های مختلف با نشستهای مجاز آئین نامه ای مشخص گردید که عملکرد پی ستونهای مرکب با ستون cfg-آهکی مناسبتر بوده و مقادیر نشستهای بدست آمده از نشستهای مجاز کمتر است. در تحلیل پارامتریک خاکریز متکی بر پی چند ستونه مرکب با ستونهای cfg-آهکی تغییرات فاصله ستونها، قطر ستونها و ارتفاع ستونها مورد بررسی قرار گرفته است. در مطالعات پارامتریک مشخص گردید افزایش قطر ستونهای cfg و آهکی میزان نشست را کاهش میدهد، بهترین ارتفاع ستونهای آهکی در محدوده خاک خیلی نرم رسی است و فاصله بهینه ای برای ستونها وجود دارد که فاصله کمتر، غیر اقتصادی و بدون افزایش در خصوصیات مثبت در رفتار پی است. در نهایت با مدلسازی از 9 مدل مختلف، گرافهای طراحی جهت محاسبه نشست خاکریز تحت قطرهای مختلف ستونهای cfg استخراج شده است.