نام پژوهشگر: هلنا قنبری فشتمی
هلنا قنبری فشتمی داراب دیبا
امروزه در جهانی زندگی می کنیم که فراوانی، توزیع و امکان دسترسی به اطلاعات از ویژگی های بارز و شاخص آن است. در این جهان که به شدت اطلاعاتی شده، فرهنگ و تعامل اجتماعی بیش از هر زمان محتوای اطلاعاتی یافته است، به نحوی که برخی صاحبنظران عصر کنونی را دوره ی «پرستش اطلاعات» نام نهاده اند. در این دوره ظهور نظام چند رسانه ای و فناوری های ارتباطی و اطلاع رسانی به بارزترین نماد آن تبدیل شده اند. شبکه های نوین ارتباطی آنچنان بر فضای زندگی بشر امروز سایه افکنده که می توان گفت همه ی ما در محیطی رسانه ای به سر می بریم. این محیط رسانه ای به نوبه ی خود، یک بافت معنایی چند ساحتی را به وجود می آورد که غالب جلو ه های فرهنگی و سیاسی را با همه ی گونه گونی و تنوعشان در قلمرو خود جای می دهد. حال آنکه معماری نیز از این مقوله مستثنی نمی باشد. طیف گسترده ی تحول در عرصه ی تمدن، معماری را به سمت و سویی برده است که صورتبندی آن نزد متفکران مختلف متفاوت است. در این میان ساخت بنایی که به طور خاص مربوط به کاربری فناوری اطلاعات باشد، نیازمند کنکاشی عمیقتر در تحولاتی است که به طور خاص به صنعت انفورماتیک مربوط می شود و فضاهای معماری مربوط به آن در این راستا قرار می گیرد. بدلیل فقدان فضاهای تخصصی پژوهش در حوزه ارتباطات در سطح کشور، همچنین عدم وجود فرهنگ صحیح برخورد با تکنولوژی رسانه ها و عدم وجود فضاهایی که امکان تجربه فضاهای مجازی را برای عموم فراهم آورد و برای همگام شدن با دیگر کشورهای دنیا در این عرصه طراحی این مجموعه امری اجتناب ناپذیر است. نتیجه هدفی که این تحقیق دنبال می کند، دستیابی به یک کیفیت فضایی مطلوب به منظور طراحی مرکز دستاوردهای رسانه ای است که همانا ایجاد مجموعه ای مناسب برای محققان عرصه ارتباطات می باشد، که آنان را در امر تحقیق و ارائه آثارشان در قالب همایش ها و سمینارها و کنگره ها و ... یاری می دهد و همچنین مخاطبان و بازدیدکنندگان را با تکنولوژی نوین ارتباطی آشنا سازد. ایجاد مرکز دستاوردهای رسانه ای می تواند نقش موثری در راه افزایش ارتباط و تعامل محققان و ارائه نتایج تحقیقاتی آنان و گسترش فضای ارتباطی میان اندیشمندان و در نهایت افزایش سهم ایران در مبادلات علمی در حوزه ارتباطات در سطح جهان داشته باشد. روش تحقیق: این تحقیق یک پژوهش نظری – کاربردی است که در واقع یک فرآیند از یک سری اطلاعات نظریه ها و در نهایت تولید یک ایده به یک طرح کاربردی قابل اجرا و استفاده خواهیم رسید. استراتژی این پژوهش کیفی است. رویکردهای پژوهش در مباحث مطالعات نقش رسانه در ادراک و اثر نهی متقابل آن دو توصیفی – پدیدارشناسانه است و قسمت مطالعات در مورد فضاهای سایبر و آرمانشهر الکترونیک و ... و تعاریفی که مربوط به رسانه و تاریخچه رسانه و ... و بررسی نمونه ها توصیفی و کتابخانه ای است و به دلیل نبودن نمونه ی داخلی از نتایج پرسشنامه ها از اقشار مختلف جامعه استفاده گردیده است. نتایج: از آنجایی که فضاهای مورد نیاز در گونه ی جدیدی از عملکرد قرار خواهندگرفت. این مرکز بیشتر به پرداخت جزئیاتی می پردازد تا نوع جدیدی از تلاقی فرهنگی و کاربری را برای استفاده کنندگان مهیا سازد. اشخاصی بدون هدف خاصی نیز می توانند وارد این ساختمان گردند و در ازدحامی از رسانه ها به گردش بپردازند و از گالری ها دیدن کنند و یا با تفکر جدیدی آشنا شوند. این مرکز نمونه ای جدید خواهد بود که سبب سایش بیشتر قشر عام جامعه با آثار و عوامل متفاوت هنری و علمی می گردد. درهم آمیختگی رسانه ها سبب مخلوط شدن بافت اجتماعی کاربران می گردد و در این میان نوعی دیگر از گرته برداری فرهنگی و آمیختگی فرهنگ های گوناگون سلیقه ای و اجتماعی در یکدیگر می گردد.