در سال های اخیر دی اکسیدتیتانیوم به دلیل کاربردهای وسیعی در قسمت های مختلف از جمله الکترونیک نوری، فعالیت های فوتوکاتالیستی، سلول های خورشیدی، کاربردهای الکتروکرومیک، ذخیره سازی هیدروژن و سنسورهای گازی مورد توجه قرار گرفته است. در این پایان نامه لایه های نازک نانو دی اکسیدتیتانیوم به روش لایه نشانی چرخشی تهیه شدند. پلی کربنات یک پلاستیک مهندسی با خصوصیات بی نظیر همچون وزن کم، مقاومت شیمیایی بالا، مقاومت گرمایی خوب و شفافیت خوب است. تلاش برای بهبود خواص سطحی، سطوح پلیمری از قبیل پلی کربنات بسیار مهم می باشد. روش های متفاوتی از قبیل: تابش نور فرابنفش، پلاسما و باریکه های الکترونی برای اصلاح سطح به کار گرفته می شود. این روش ها برای رسیدن به یکی از اهداف زیر به کار گرفته می شود: ایجاد گروه های عاملی ویژه، افزایش انرژی سطح، افزایش آبدوستی و بهبود مورفولوژی سطح پلیمری می باشد. قبل از لایه نشانی سل دی اکسیدتیتانیوم روی پلی کربنات، زیرلایه به وسیله ی تابش فرابنفش فعال شد. پلی کربنات ها توسط لامپ فرابنفش به مدت زمان 4، 6، 8 و 10 ساعت پرتودهی شدند. بعضی از تکنیک های مشخصه یابی مانند پراش اشعه ایکس، طیف سنجی ماوراءبنفش- مرئی، اندازه گیری زاویه تماس قطره ی آب، انرژی سطحی و میکروسکوپ نیروی اتمی برای بررسی تغییرات در لایه های نازک نانو دی اکسیدتیتانیوم استفاده شد. پوشش دی اکسیدتیتانیوم به آرامی عبور پلی کربنات را کاهش داد. عبور نسبتاً بالای فیلم، همگنی خوب آن را نشان داد، همچنین پیک مرتبط با فاز آناتاز مشاهده شد.