هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر منجر به پدیده روسپیگری در زنان ودختران آسیب دیده شهر بجنورد بود. این پژوهش که از نوع پزوهش های کیفی است با 10 زن روسپی در مرکز نگهداری مداخله در حل بحران سازمان بهزیستی بجنورد که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند، مصاحبه عمیق انجام شد و طی آن عواملی چون شرایط دوران کودکی و خانوادگی، ازدواج، ویژگی های فردی و خانوادگی همسر و انگیزه های روسپیگری بررسی گردید. با کدگذاری مصاحبه ها و دسته بندی کدهای مشابه دو گروه اصلی عوامل فردی و ساختاری مشخص شدند. یافته ها بیانگر این است که ویژگی های نامناسب فردی، کاهش کارایی و عدم مطلوبیت عوامل ساختاری (موجود در سطح خانواده و جامعه) در ارتباط متقابل با یکدیگر، نقش موثری بر پدیده روسپیگری دارند. در بیشتر موارد، مهمترین انگیزه های روسپیگری شامل مشکلات پس از ازدواج با سابقه آزارهای جسمی، جنسی و روانی شدید، اعتیاد، تشویق یا تهدید زنان به کسب درآمد از راههای غیر مشروع، بیکاری و وضعیت مالی نامناسب بود. یافته ها نشان می دهد که اکثر این زنان قربانی کارکردهای نادرست خانواده پدری و همسری، محیط و جامعه ناسالم خود شده اند. در مجموع پدیده روسپیگری معلول شبکه پیچیده ای از عوامل زیستی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.