آرشیوها یکی از بخش های مهم فرهنگی هر کشور به شمار می آیند و هویت ملی و تاریخی هر کشور وابسته به آنهاست که اسناد و مدارک تاریخی و فرهنگی باارزش از طریق آنها حفاظت، سازماندهی و بازیابی می شوند. به همین خاطر آرشیویست ها از استاندارد در تنظیم و توصیف منابع آرشیوی بهره می جویند تا با ایجاد هماهنگی، انسجام و یکپارچگی لازم بتوانند تبادل و بازیابی اطلاعات را در بین مخازن آرشیوهای مختلف نه تنها ممکن سازند بلکه تسریع و تسهیل نمایند. در این راستا استاندارد توصیف و دسترسی به منبع(آر.دی.ای.) یکی از استانداردهای نوین در زمینه سازماندهی انواع منابع اطلاعاتی(از جمله کتابخانه، موزه، آرشیو و دیگر مراکزاطلاع رسانی) است که با تغییر رفتار اطلاع یابی کاربران، و فهم و درک آنها از منابع اطلاعاتی قادر به رفع نیاز آنها است. پژوهش حاضر بر آن است تا میزان کارکردپذیری استاندارد توصیف و دسترسی به منبع(آر.دی.ای.) را در کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی بررسی نماید. این پژوهش به روش پیمایش توصیفی انجام گرفته و داده ها از طریق سیاهه وارسی، گردآوری شده است. جامعه این پژوهش شامل 156عنصر کاربرگه فهرست نویسی اسناد تاریخی مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی است که برای دستیابی به اهداف پژوهش، تنها تعداد 56عنصر توصیفی موجود در کاربرگه فهرست نویسی اسناد تاریخی مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی با مشورت و نظرخواهی از متخصصان، مورد توجه بوده و از عناصر تحلیلی(موضوعی) و سیستمی کاربرگه چشم پوشی شده است. در نهایت داده های این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان داد که میزان مطابقت کاربرگه فهرست نویسی اسناد تاریخی مجلس شورای اسلامی و عناصر هسته استاندارد توصیف و دسترسی به منبع(آر.دی.ای.)، تنها 22.1% است به بیان دیگر تعداد 27عنصر از کاربرگه مذکور با 122عنصر هسته استاندارد توصیف و دسترسی به منبع(آر.دی.ای.) انطباق دارند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که کاربرگه فهرست نویسی اسناد تاریخی مجلس شورای اسلامی بیشتر به بحث سیستمی و تحلیلی(موضوعی) توجه داشته و تعداد عناصر توصیفی آن بسیار کمتر است، در واقع استاندارد توصیف و دسترسی به منبع(آر.دی.ای.)، در مقایسه با کاربرگه فهرست نویسی اسناد تاریخی مجلس شورای اسلامی، پوشش بیشتری برای فهرست نویسی توصیفی منابع آرشیوی دارد، و نیز مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی به جهت بهبود توصیف و سازماندهی منابع خود می تواند 49عنصر پیشنهادی را که برگرفته از عناصر هسته استاندارد توصیف و دسترسی به منبع(آر.دی.ای.) است، در کاربرگه خود بگنجاند.

هدف از پژوهش حاضربررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری والدین، عزت نفس و خودکارآمدی عمومی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر پایه چهارم دبیرستان شهرستان بردسیر بوده است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه چهارم دبیرستان شهرستان بردسیر بوده. که به صورت نمونه گیری خوشه ای 200 دانش آموز(93 پسر و107 دختر) انتخاب شدند و پرسشنامه شیوه ی فرزند پروری بامریند، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و خودکارآمدی عمومی شرر را تکمیل کردند. ومعدل دانش آموزان به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل رگرسیون و آزمون t و یومن ویتنی استفاده شد. نتایج نشان دادکه پیشرفت تحصیلی با شیوه ی فرزند پروری استبدادی دانش آموزان دختر و پسر رابطه منفی دارد و با شیوه فرزندپروری مقتدرانه وسهل گیرانه رابطه ندارد. هم چنین محاسبه همبستگی نشان دادکه عزت نفس دارای رابطه معناداری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر دارد، ولی بین خودکارآمدی عموی و پیشرفت تحصیلی آن هاهیچ رابطه ی وجود ندارد. بر اساس جنسیت تحلیل داده ها نشان داد که از بین سه شیوه فرزندپروری، شیوه فرزندپروری مقتدرانه والدین قوی ترین رابطه را با پیشرفت تحصیلی دختران دارد و شیوه استبدادی والدین قوی ترین رابطه را با پیشرفت تحصیلی پسران دارد. هم چنین بین عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر معنی دار است و با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر معنی دار نیست و بین خودکارآمدی عمومی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر معنی دار نیست و نیز مقایسه میانگین ها نشان دادکه در شیوه های فرزندپروری والدین مقتدرانه، سهل گیرانه، عزت نفس و دانش آموزان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد ولی در شیوه ی فرزندپروری استبدادی والدین، خودکارآمدی عمومی و پیشرفت تحصیلی آنها تفاوت معناداری وجود دارد. واژه ها ی کلیدی : شیوه های فرزند پروری والدین، عزت نفس، خودکارآمدی عمومی، پیشرفت تحصیلی.