تصمیمات سرمایه گذاری بر عملکرد و ارزش شرکت تاثیر می گذارد. بهینه کردن این تصمیم ها مستلزم ارائه اطلاعات کامل و قابل اتکا توسط شرکت سرمایه پذیر است. تضاد منافع بین مدیران و مالکان می تواند بر کیفیت اطلاعات حسابداری اثر گذارد. به عبارت دیگر، افراد درون سازمان دارای انگیزه برای تحریف عملکرد واقعی شرکت ومدیریت سود به منظور حمایت از منافع خود می باشند. مدیریت سود معمولا به دلیل استفاده مدیران از مزایای عدم تقارن اطلاعاتی سهامداران ناشی می شود. یکی دیگر از تضادهای نمایندگی در اقتصاد با ساختار مالکیت متمرکز، تضاد منافع سهامداران کنترل کننده و سلب مالکیت سهامداران اقلیت می باشد. سهامداران کنترل کننده با توانایی کنترل شرکت، تغییرات مهمی برنظام راهبری شرکت اعمال می کنند و تصمیمات سرمایه گذاری و مدیریت سود را در جهت منافع خود به کار می گیرند. اعطای حق رای به سهامداران اقلیت طبق قانون و مقررات می تواند مانع سلب مالکیت و حل تضاد منافع بین سهامداران کنترل کننده و اقلیت شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر نظارت بر مدیریت، کاهش تضادهای نمایندگی و افزایش ارزش واحد تجاری و انگیزه سهامداران کنترل کننده برای افزایش منافع به هزینه سهامدارن اقلیت با توجه به رابطه فرصت های سرمایه گذاری و مدیریت سود است. متغیرهای مستقل این پژوهش فرصت های سرمایه گذاری، حق جریان نقد و تفاوت بین حق جریان نقد و حق کنترل است. خالص اقلام تعهدی غیر عادی معیار مدیریت سود، متغیر وابسته تحقیق است. جامعه آماری شامل 150 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره چهار ساله 1386 تا 1389، با در نظر گرفتن برخی ویژگی ها بود. با آزمون و بررسی فرضیه ها مشخص شد بین مدیریت سود و فرصت های سرمایه گذاری بالا رابطه مثبت معنادار وجود دارد. هم چنین، حق جریان نقد سهامداران کنترل کننده به عنوان انگیزه سهامداران کنترل کننده بر رابطه بین مدیریت سود و فرصت های سرمایه گذاری تاثیر معناداری ندارد. نتایج نشان داد، با افزایش تفاوت بین حق جریان نقد و حق کنترل، رابطه بین مدیریت سود و فرصت های سرمایه گذاری افزایش می یابد. تفاوت بین حق جریان نقد و حق کنترل بر رابطه فرصت های سرمایه گذاری و مدیریت سود تاثیرمثبت معنادار دارد.