نام پژوهشگر: مجید گتمیری
مجید گتمیری محسن سلطانپور
در این مطالعه جهت بررسی ریخت شناسی منطقه، نمونه گیری محلی وسیعی انجام گرفت. 13 نمونه از کناره ساحلی جنوب دهانه، و 5 نمونه از کناره رودخانه برداشت شد. سپس نمونه های دریایی و رودخانه ای پس از انجام آزمایشات دانه بندی، روی الک شماره 200 شسته شده و بخش درشت دانه آن زیر میکروسکوپ مورد مطالعه قرار گرفت. ذرات رسوبی در هر نمونه دریایی شماره گذاری شده و سه پارامتر برای هر ذره رسوبی دریایی تعریف شد: منشا رسوبی کربناتی یا غیرکربناتی، که با مقایسه با نمونه های رودخانه ای مشخص می شود. سایز ذره رسوبی بر حسب میلیمتر و در نهایت گردواری که با اختصاص یک عدد صحیح بین 1 تا 4 (با افزایش پارامتر گردواری ذره رسوبی گردگوشه تر می گردد) تعیین می گردد. پس از مطالعات رسوب شناسی بر روی این 13 نمونه دریایی شامل 1209 ذره رسوبی، الگوی تغییر این پارامتر ها در طول خط ساحلی پایین دست دهانه مند مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی انتقال رسوب در جهت بالادست دهانه نیز مقایسه ای بین یک نمونه رودخانه ای و یک نمونه دریایی که از دهانه رودخانه برداشت شده بود با نمونه ای از بالادست دهانه انجام گرفت. با تحلیل نتایج مشخص گردید که با حرکت از سمت دهانه به طرف پایین دست، گردواری رسوبات افزایش می یابد. منشأ غیرکربناتی رسوبات نیز با دور شدن از دهانه کاهش می یابد. همچنین با دور شدن از دهانه، درصد ذرات ریزدانه تر نیز افزایش می یابد. با توجه به مشابهت نسبی رسوبات دهانه با نمونه بالادست، مشخص گردید تا حدودی انتقال رسوب در جهت بالادست دهانه نیز اتفاق می افتد. بر اساس نتایج دانه بندی نمونه ها، داده های موج محلی و آورد رسوبی رود، الگوی کلی رسوب گذاری روبه رشد در منطقه پایین دست دهانه، قابل مشاهده است که می تواند با مقایسه عکس های هوایی تأیید شود. نتایج مطالعات رسوب شناسی و حاکمیت رسوبات غیرکربناته در نمونه های رسوبی نشان می دهد که آورد رسوبی رودخانه مند، مهم ترین منبع رسوبی اثرگذار بر ریخت شناسی منطقه است.