به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی مزارع سبزیکاری حومه مشهد، طی سال های 1389 و 1390، تعداد 51 نمونه خاک و ریشه جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، شستشوی خاک و ریشه ها و استخراج نماتدها با استفاده از روش تغییر یافته تلفیق الک و سانتریفیوژ جن کینز (1964) و تثبیت و انتقال آنها به گلیسیرین طبق روش دگریس (1969) انجام گرفت. سپس از نماتدهای جدا شده به تفکیک جنس، اسلایدهای میکروسکوپی تهیه شد. پس از بررسی های میکروسکوپی، اندازه گیری های لازم و رسم تصاویر مورد نیاز، شناسایی گونه ها با استفاده از منابع و کلیدهای موجود انجام گرفت و تعداد 20 گونه نماتد متعلق به 13 جنس شناسایی گردید که عبارتند از: aphelenchoides richardsoni, aphelenchus avenae, boleodorus thylactus, ditylenchus exilis, d. medicaginis, d. myceliophagus, d. tenuidens, filenchus cylindricaudus, geocenamus tenuidens, helicotylenchus digonicus, h. pseudodigonicus, h. pseudorobustus, heterodera schachtii, meloidogyne javanica, merlinius brevidens, pratylenchus flakkensis, p. neglectus, p. thornei, tylenchorhynchus aduncus, zygotylenchus guevarai. گونه های merlinius brevidens، geocenamus tenuidens، pratylenchus neglectus و helicotylenchus digonicus به ترتیب بیشترین فراوانی را دارا می-باشند. از بین جنس ها و گونه های شناسایی شده دو گونه ی ditylenchus exilis و pratylenchus flakkensis برای اولین بار از ایران گزارش می شوند.