این آزمایش به منظور بررسی اثر تیمار پالسی نانوذرات نقره ( صفر، 25، 75 و 125 میلی گرم در لیتر) به مدت 2 ساعت و به دنبال آن نگهداری گل های شاخه بریده در محلول ساکارز (صفر،2 و 3 درصد) روی برخی از پارامترهای فیزیولوژیکی پس از برداشت و عمر گلجایی رز رقم high & magic انجام شد. این تحقیق در آزمایشگاه بیولوژی پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه تبریز، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. گل های شاخه بریده در دمای ?2±23، رطوبت نسبی 5±60 درصد و شدت نور 12 میکرومول بر متر مربع در ثانیه (لامپ های فلورسنت سفید خنک) با 12 ساعت روشنایی تا پایان عمر گلجایی نگهداری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که 125 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره بدون ساکارز و یا 2 درصد ساکارز بهترین نتیجه را در کنترل باکتری ها نشان داد. اعمال تیمار پالس با نانوذرات نقره در همه غلظت ها سبب بهبود جذب محلول، حفظ وزن تر نسبی، بهبود شکوفایی گل و فلورسانس کلروفیل شد بطوری که بهترین نتایج در 125 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره و 2 درصد ساکارز حاصل شد و نشت یونی سلول های گلبرگ با اعمال این تیمار کاهش و کلروفیل برگ ها به مدت طولانی تری نسبت گل های پالس شده با آب مقطر حفظ شد. گل های پالس شده با آب مقطر با و بدون ساکارز حداقل عمر گلجایی را داشتند و اختلاف معنی داری را با گل های پالس شده با نانوذرات نقره (با و بدون ساکازر) نشان دادند. بررسی روند تغییرات عمر گلجایی در غلظت های مختلف نانوذرات نقره نشان داد که استفاده از 75 و 125 میلی گرم بر لیتر نانوذرات نقره نسبت به 25 میلی گرم بر لیتر نانوذرات نقره (با و بدون ساکارز) برای تیمار پالس، عمر گلجایی را برای مدت بیشتری بهبود بخشیده است.