یکی از مسائل مهم طراحی در هر سیستم نظارتی، نحوه قرار دادن تجهیزات می باشد. با استفاده از روش مناسب قرار دادن گره ها می توان به اهداف خود رسیده و پارامترهای مورد نظر مانند پوشش، ارتباطات، انرژی مصرفی و طول عمر شبکه را بهبود داده و کارایی سیستم با توجه به بودجه تعیین شده را بهینه نمود. از آنجایی که منابع موجود و تنظیمات سیستم به نحوه قرار گرفتن گره وابسته بوده و محدوده کارایی شبکه را تعیین می نماید، بنابراین مهمترین مسئله در شبکه-های حسگر بی سیم می باشد. در طراحی های بسیاری تلاش شده است تا کارایی شبکه های حسگر بی سیم را در زمان عملیات آنها افزایش دهند. بهترین بسته پروتکل های اجرایی هم در صورت عدم فراهم نمودن تجهیزات مناسب نمی توانند طول عمر مورد نظر سیستم را به وجود آورند. اگر تعداد تجهیزات کافی نباشد و یا گره ها به صورت مناسب قرار داده نشده باشند، پوشش و طول عمر شبکه کاهش می یابد یا در بدترین حالت سیستم غیر عملیاتی می گردد. روش هایی بر اساس الگوریتم ژنتیک، الگوریتم اجتماع ذرات و الگوریتم های دیگری به منظور بهینه سازی مهمترین پارامترهای شبکه ارائه شده اند. در این تحقیق از الگوریتم پوش محدب برای قرارگیری حسگرها در مکانی مناسب استفاده کرده ایم. هدف روش ارائه شده، بهینه کردن تعداد حسگرها، کاهش توان مصرفی و تعیین مکان قرارگیری آنها برای پشتیبانی از شبکه های حسگر توزیع شده در یک محیط نامتقارن می-باشد. بطوریکه در روش های متداول خیلی از مناطقی که نیازی به قرارگیری حسگر ندارند نیز پوشش داده می-شوند که این عامل منجر به افزایش تعداد حسگرها در منطقه مورد نظر شده که متعاقباً میزان مصرف انرژی را افزایش خواهد داد.