در رویکرد سنتی به حقوق مسوولیت مدنی مساله لزوم جبران خسارت و چگونگی آن صرفا" با توجه تحقق به ارکان مسوولیت مدنی تبیین و توجیه می گردد . اما در این نوشتار با تکیه بر تحلیل اقتصادی حقوق که نوعی روش شناسی تحلیلی و عمیق در قلمرو حقوق است سعی شده بر خلاف رویکرد فقهی مضاف بر جبران خسارات بر آینده نگری و پیشگیری از ورود و ضرر تکیه شود و عرضه شده که تنظیم قواعد حقوقی به گونه ای که بتوان از ورود ضرر در آینده جلوگیری کرد مقدم بر مساله جبران خسارت است . لذا قواعد مسوولیت مدنی را به گونه ای تفسیر نموده ایم که از نظر اقتصادی به صرفه تر باشد و هزینه های کمتری برای جامعه در بر داشته باشد چرا که در غیر اینصورت منابع موجود را تباه کرده ایم و این به معنای کاهش سطح رفاه جامعه است . در این رویکرد سببیت رابطه ای دو طرفه است بدین معنا که اگر زیاندیده نباشد هرگز خسارت ایجاد نمی شود و از طرفی اگر زیاندیده به گونه ای معقول عمل می کرد بحث ورود خسارت منتفی بود . توجه به معیار کارآیی هم می تواند در مقام توصیف قواعد فعلی مسوولیت مدنی لحاظ شود و هم می تواند به مثابه معیارهای هنجاری مبنای بررسی قرار گیرد . النهایه بایستی به این معنا قائل شد که اصل کارآیی در حقوق وسیله ای است برای تحقق عدالت.

چکیده امروزه به دلیل اثرات مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این مواد با محدودیتهایی روبرو است. از این رو یافتن مواد سالم برای استفاده در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها و سبزیها ضروری می باشد. توت فرنگی از میوه های با اهمیت است که دارای مقادیر قابل توجهی ویتامین ث و ترکیبات فنولی می باشد و در بدن انسان نقش آنتی اکسیدانی دارد. توت فرنگی دارای عمر انباری کمی بوده و نمی توان آن را برای مدت زمان طولانی نگهداری کرد. از این رو این تحقیق به منظور یافتن تیماری جهت افزایش عمر ماندگاری آن انجام گرفت. در این تحقیق تأثیر غلظت های مختلف اسپرمیدین و اسپرمین شامل صفر، 5/0، 1، 2 و 4 میلی مولار را بر عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم کاماروسا بررسی شد. میوه ها در محلو لهای مورد نظر به مدت 5 دقیقه غوطه ور شده و و پس از خشک شدن به سردخانه با دمای 5 درجه منتقل شدند. در روزهای اول، چهارم، هشتم و دوازدهم پس از شروع انبارداری، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ph آب میوه، کیفیت میوه و عمر انبارمانی اندازه گیری شد. استفاده از اسپرمیدین به طور معنی داری باعث افزایش عمر انباری و سایر صفات میوه توت فرنگی شد، به طوریکه میوه های شاهد 7 روز عمر انباری داشتند، درحالیکه میوه های غوطه ور شده در محلول 2 میلی مولاراسپرمیدین، تا روز چهاردهم هنوز قابل عرضه به بازار بودند. استفاده از اسپرمیدین به طور معنی داری باعث حفظ سایر صفات کیفی میوه گردید. همچنین استفاده از اسپرمیدین 2 میلی مولار به طور معنی داری از نرم شدن میوه طی انبارداری جلوگیری نمود و باعث حفظ سفتی بافت میوه ها شد. کمترین کیفیت میوه در تیمار شاهد بود به تدریج با افزایش غلظت پلی آمین تا 2 میلی مولار کیفیت و عمر افزایش یافت و با افزایش بیشتر به 4 میلی مولار کاهش مشاهده گردید. در مقایسه بین پلی آمین های مورد آزمایش اسپرمین نتایج ضعیف تری از خود نشان داد. واژ ه های کلیدی: توت فرنگی، اسپرمیدین، اسپرمین، عمر پس از برداشت