مدیریت تقاضای حمل ونقل شامل طیف گسترده ای از اقداماتی است که برنامه ریزی حمل ونقل را در راستای رویکرد دستیابی به توسعه ی پایدار محقق می نماید. این پژوهش در ادامه ی معرفی، تحلیل و طرح موضوع دورکاری به عنوان یک استراتژی مدیریت تقاضای سفر، به بررسی سفرهای تحصیلی به عنوان گروه دیگری از سفرهای اجباری می پردازد و بکارگیری آموزش از راه دور (دورتحصیلی) را در شهر مشهد مورد تحلیل حمل ونقلی قرار می دهد. این تحلیل با بکارگیری دو سناریو در کاهش سفرهای تحصیلی و استخراج شاخص های ترافیکی مهم شبکه، وسیله- کیلومتر طی شده و زمان سفر کل شبکه ارائه می گردد. این سناریو ها که در شیوه ی مدل سازیِ تغییرات تقاضای سفر تحصیلی طراحی شده اند، به ترتیب، اعمال تغییرات در مرحله تخصیص سفر و ایجاد سفر را مدل سازی می نمایند. سناریوی نخست تغییرات تقاضای سفر تحصیلی را بر روی ماتریس مبدأ- مقصد هدف سفر تحصیلی اعمال و در هر سطح از تغییرات، ماتریس مجموع اهداف سفر مجزایی را محاسبه و به شبکه تخصیص می دهد. سناریوی دوم به طراحی های مدل های تولید و جذبی که اولاً حداکثر وابستگی را به متغیر جمعیت محصّلین دارند و ثانیاً به جهت اعمال سیاست ترتیبی به صورت مجزا در گروه های دانش آموزی و دانشجویی ارائه شده اند، پرداخته است. پس از ارائه این مدل ها، گام های کاهش تقاضای سفر تحصیلی را از مرحله ایجاد سفر مدل سازی نموده است. نتایج به صورت روابط روندگرایی ارائه شده است که تغییرات شاخص های منتخب را با تغییرات سطوح تقاضای سفر تحصیلی مدل سازی نموده اند. گام های تغییرات و شاخص های منتخب از نتایج مرور ادبیات حاصل شده اند و این شاخص ها به استناد روابط مرور شده، امکان ارائه نتایج اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی را با استفاده از روابط منطقی ساده ای فراهم می آورد. به عنوان نمونه، حذف 10درصد از سهم سفرهای تحصیلی در ساعت اوج شهر مشهد به عنوان یک پیشنهاد امکان پذیر اعمال سیاست دورتحصیلی، منجر به صرفه جویی معادل 4 میلیارد و 157 میلیون ریالی در سال برای شهر مشهد و تنها از بابت صرفه جویی در ساعت اوج صبح خواهد گردید.