هدف پژوهش حاضر مقایسه نگرش به ازدواج و طلاق و دلبستگی به همسالان پسران دبیرستانی خانواده های عادی و طلاق شهر اهواز در سال تحصیلی 91-90 می باشد. جامعه ی آماری این مطالعه را تمام دانش آموزان پسر دبیرستانی خانواده های عادی و طلاق شهر اهواز در سال تحصیلی 91-90 تشکیل داده است. از این جامعه ی آماری، نمونه ای به تعداد 240 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه ی نگرش به ازدواج براتن و روزن (mas)، پرسشنامه ی نگرش به طلاق کینایرد و جرارد (ads)، پرسشنامه ی دلبستگی به والدین و همسالان (ippa) و پرسشنامه ی جمعیت شناختی استفاده شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) استفاده شد. نتایج پژوهش تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) نشان داد که نگرش پسران خانواده های عادی نسبت به ازدواج مثبت تر و نسبت به طلاق منفی تر بود. نتایج پژوهش حاضر همچنین نشان می دهد که بین پسران خانواده های عادی و طلاق از نظر دلبستگی به همسالان تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج به دست آمده و مضامین آموزشی و درمانی حاصل از این پژوهش به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.