هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارت های رشد مسیر شغلی (خودآگاهی، کشف و طرح ریزی) بر خودپنداره تحصیلی و رشد مسیر شغلی دانشجویان دانشگاه اصفهان بود. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 91-1390 بود. در این جامعه یک نمونه 30 نفری به صورت نمونه در دسترس انتخاب شد که به صورت تصادفی 15 نفر از آنها در گروه آزمایش و 15 نفر آنها در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل آزمون خودآگاهی مسیر شغلی (کرمانی، 1390)، مقیاس خودپنداره تحصیلی (رینولدز، رامیرز، ماگرینا و آلن،1980) و پرسشنامه رشد مسیر شغلی فرم کوتاه ویرایش استرالیا (کرید و پاتون، 2004) بود. داده های گردآوری شده از طریق آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی با روش تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های رشد مسیر شغلی بر خودپنداره تحصیلی دانشجویان موثر بوده است. همچنین آموزش مهارت های رشد مسیر شغلی بر بعد خودآگاهی رشد مسیر شغلی و ابعاد مکاشفه و طرح ریزی رشد مسیر شغلی دانشجویان نیز موثر بوده است.