در این تحقیق، نگارنده با بررسی اشعار محمدحسین شهریار و اشعار امیر هوشنگ ابتهاج ، سعی کرده است تا با پیدا کردن اشتراکات بین این دو شاعر از لحاظ مضامین به کار رفته، صور خیال و تأثیر پذیری آنها از یکدیگر با توجه به روابط دوستانه ای که داشته اند، نقاط مشترک فکری و شعری آنها را بیابد و تأثیر پذیری ابتهاج از شهریار و شهریار از ابتهاج را نشان دهد. نگارنده با توجه به مضامین هر دو شاعر، سبک شعری، تأثیر پذیری آنها از حافظ شیرازی، صور خیال بدیعی و بیانی، اشخاص و اماکن و ارتباط آن در اشعار آنها، به این نتیجه رسیده است که در تمام موارد ذکر شده ابتهاج و شهریار، همانندی بسیار دارند و می توان هر دو را شاعر عشق نامید. بدین منظور، در بخش نخست، کلیاتی در مورد شهریار و ابتهاج ذکر نموده و اوضاع زندگی و خصوصیات شعری آن ها را با یکدیگر مقایسه کرده ایم. همچنین در این بخش، ابیات و غزلیاتی که شهریار و ابتهاج در مورد حافظ سروده اند، آمده است و شیفتگی و ارادت شهریار و ابتهاج نسبت به حافظ نشان داده شده است.در فصل دوم، مشابهت های ظاهری غزلیات دو شاعر بررسی می شود. این بخش ابتدا به ذکر غزلیاتی از دو شاعر و در ادامه به تطبیق مضامین شهریار و ابتهاج می پردازد.بخش سوم این تحقیق به بیان افتراقات شعری شهریار و ابتهاج می پردازد. در بخش چهارم، تضمین های دو شاعر از حافظ، را بررسی نموده و به این نتیجه رسیده است که اوزانی را که شهریار و ابتهاج در غزلیاتشان استفاده نموده اند، مشابه اوزانی هستند که حافظ نیز در غزلیاتش استفاده کرده است.غزلیات شهریار و ابتهاج و حافظ از نظر قافیه و ردیف نیز به هم شباهت دارند.در بخش پنجم، به ارتباط دو شاعر و اشعاری که در خصوص یکدیگر سروده اند و همچنین به اشعاری که در مورد اشخاص دیگر سروده اند می پردازیم. در ادامه (بخش ششم) به آرایه های لفظی، معنوی و فنون بیان