هدف از انجام این تحقیق، بررسی عملکرد نقاله‏های مارپیچی طی انتقال گندم، در حالت‏های مختلف (افقی و شیب‏دار) بود. به همین منظور از دو دستگاه که یکی قابلیت تغییر شیب و دیگری قابلیت تغییر فاصله هلیس از صفحه زیرینش را داشت، استفاده گردید. آزمایش‏ها به منظور بررسی و تعیین ظرفیت انتقال وزنی، ظرفیت انتقال حجمی، بازده حجمی، توان مصرفی و توان ویژه در دو طرح آماری فاکتوریل بر پایه بلوک‏های کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طرح اول، وضعیت افقی نقاله مارپیچی با 3 فاکتور شامل قطر هلیس در 3 سطح (13، 5/17 و 5/22 سانتی‏متر)، سرعت دورانی هلیس در 5 سطح (100، 200، 300، 400 و 500 دور بر دقیقه) و فاصله هلیس از سطح زیرین در 4 سطح (6، 9، 12 و 15 میلی‏متر) انجام گرفت. طرح دوم، وضعیت شیب‏دار نقاله مارپیچی با 3 فاکتور شامل قطر هلیس در 3 سطح (13، 5/17 و 5/22 سانتی‏متر)، سرعت دورانی هلیس در 5 سطح (100، 200، 300، 400 و 500 دور بر دقیقه) و شیب هلیس نسبت به سطح افقی در 4 سطح (0، 10، 20 و 30 میلی‏متر) و در 5 تکرار انجام گرفت. همچنین برای محاسبه آسیب وارده به گندم در حالت انتقال افقی، از هلیس به قطر پره 13 سانتی متر، در 5 سطح سرعت دورانی و چهار سطح فاصله هلیس از صفحه زیرین ذکر شده و در حالت انتقال شیبدار محصول، هلیس مذکور در همان 5 سرعت و در شیب های صفر، 10، 20 و 30 درجه نسبت به سطح افق و در 5 تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که در هر دو حالت انتقال، با افزایش سرعت دورانی هلیس از 100 به 500 دور بر دقیقه، میزان آسیب وارده، توان مصرفی و توان ویژه برای هر سه نقاله افزایش، بازده حجمی کاهش، ظرفیت انتقال وزنی و ظرفیت انتقال حجمی ابتدا افزایش و سپس ثابت گردید. با کاهش فاصله بین هلیس و محفظه انتقال، میزان آسیب به گندم افزایش یافت. در انتقال شیب‏دار، با افزایش زاویه انتقال از صفر به 30 درجه، ظرفیت انتقال وزنی، ظرفیت انتقال حجمی و بازده حجمی کاهش، آسیب وارده و توان ویژه و توان مصرفی افزایش یافت. همچنین با افزایش قطر هلیس، توان مصرفی و ظرفیت حجمی افزایش یافت در حالی که توان ویژه کاهش یافت.