هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه سبک های دلبستگی،سبک های ابراز هیجان با رضایت زناشویی در زنان و مردان بود. روش: طرح پژوهش، از نوع همبستگی بود. به این منظور، تعداد 300 نفراز دبیران متاهل آموزش پرورش شهرستان بجنورد بطور در دسترس انتخاب شدند و بوسیله پرسشنامه های سبک های دلبستگی هازن و شیور ، سبکهای ابراز هیجان، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های بدست آمده با روش های آماری شامل همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون، u من ویتنی و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که سبک دلبستگی ایمنو دو سوگرا 4/10 درصد از واریانس رضایتمندی را تبیین و پیش بینی می کنند. همچنین از سبک های هیجانی تنها ابراز هیجان 7 درصد از واریانس رضایتمندی را تبیین و پیش بینی می کنند. از طرف دیگر عامل های سبک دلبستگی و سبک ابراز هیجان نیز همبستگی های معناداری با یکدیگر دارند. اما در بین مردان و زنان در هیچ یک از سبک های دلبستگی، سبک های ابراز هیجان و رضایت زناشویی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان سبک های دلبستگی زوجین و سبک های ابراز هیجان را در برنامه های مشاوره پیش از ازدواج، برنامه های پیشگیرانه و برنامه های درمانی خانواده می تواند مورد توجه قرار داد و سیاست های لازم را در ارتباط با آن اتخاذ کرد.