مقدمه و هدف : یکی از عوامل مهم و تاثیرگذارجهت دستیابی به انطباق بدون تنش در پروتزهای متکی بر ایمپلنت، انجام قالبگیری دقیق می باشد. دو روش قالبگیری مستقیم و غیرمستقیم برای انتقال موقعیت ایمپلنت از دهان به کست کار وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی دقت وسایل رایج جهت قالبگیری به روش غیرمستقیم درسه نوع سیستم مختلف ایمپلنت دندانی و مقایسه آنها با روش مستقیم می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه تعداد 4 عدد آنالوگ ایمپلنت ازسیستم های iti bone level, iti tissue level وbiohorizons به صورت کاملا موازی بر روی 3 مدل مرجع از فک پایین تعبیه شد. سپس از هر آرک مرجع با روش غیر مستقیم و وسایل مرتبط با هر سیستم شامل: 1- biohorizons باball top screw ,internal indirect transfer coping 2- iti bone level با nc impression post with guide screw & cap 3- iti tissue level با . positioning cylinder , impression cap 7 مرتبه قالبگیری انجام شد. همچنین از هرآرک با وسایل مربوط به روش مستقیم یاopen tray هر سیستم ایمپلنتی، 7 قالب تهیه شد. جهت انجام قالبگیری ها از تری فلزی همراه با ماده پلی وینیل سایلوکسان(panasil) استفاده شده و پس از جایگذاری آنالوگ فیکسچرها، قالب ها توسط استون نوع iv ریخته شدند. به این ترتیب 6 گروه (3 گروه با روش مستقیم و 3 گروه با روش غیرمستقیم) و برای هرگروه 7 مدل گچی و مجموعاً 42 نمونه بدست آمد. پس از بستن اباتمنت ها روی مدل اصلی، با استفاده از دستگاه cmm ، فواصل مرکز اباتمنتها از اباتمنت دوم که حکم نقطه مرجع داخلی را داشت در سه محور اندازه گیری شد. این اندازه گیری یک بار دیگر، زمانیکه اباتمنت ها روی کست های کار بسته شده شده بودند تکرار گردید. در نهایت تغییرات موقعیت سه بعدی اباتمنتها درکست های حاصل از روش غیرمستقیم نسبت به آرک مرجع و کست های حاصل از روش مستقیم مقایسه و مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها توسط آزمونهای t test ،one way anova و پس آزمون tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و مقدار p-value کمتر از 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها : در دو سیستم ایمپلنت biohorizons و bone level iti، میانگین?r در روش مستقیم به طور معنی داری کمتر از روش غیر مستقیم بودp=0/001)) (p=0/000). در حالیکه در سیستم ایمپلنتiti tissue level هر چند میانگین?r در روش مستقیم در مقایسه با روش غیر مستقیم کمتر بود، اما از لحاظ آماری معنی دار نبود .(p=0/911) در روش قالبگیری غیر مستقیم، میانگین ?r در سیستم ایمپلنتiti tissue level به طور معنی داری از دو سیستم ایمپلنت دیگر کمتر بود. همچنین اگرچه میانگین?r در سیستم ایمپلنتiti bone level از سیستم ایمپلنت biohorizons کمتر بود، اما تفاوت بین این دو از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری : 1) در روش غیرمستقیم، سیستم ایمپلنتiti tissue level (snap on) درانتقال موقعیت ایمپلنتها، نسبت به دو سیستم ایمپلنت iti bone level و biohorizons دقیقتر بود. 2) دقت انتقال موقعیت ایمپلنتها در روش غیرمستقیم، درمقایسه با روش مستقیم در دو سیستم ایمپلنت iti bone level و biohorizons کمتر بود، در حالیکه در سیستم ایمپلنت iti tissue level تفاوتی وجود نداشت.