چکیده مشارکت انتخاباتی و رأی دادن از مولفه های اساسی رفتار سیاسی شهروندان محسوب می شود. رأی دهی و مشارکت در انتخابات آشکارترین نوع مشارکت سیاسی برای اغلب شهروندان در جوامع مردم سالار است. ازآنجاکه میزان مشارکت شهروندان در انتخابات یکی از شاخص های میزان مشروعیت و مقبولیت نظام سیاسی در بسیاری از کشورهاست، حکومت ها بر حضور حداکثری مردم در انتخابات تأکید می کنند. حکومتی که بتواند بیشترین مشارکت در انتخابات را جلب کند نه تنها در عرصه داخلی بلکه در عرصه بین المللی نیز می تواند از موضع مقتدرانه برخوردار باشد. هویت فرهنگی ایران چتر گسترده و فراگیری است که در عین حال، همه اقوام و گروه های قومی را در خویش جای داده است. انتخابات به عنوان یک امر مهم می تواند به حفظ و انسجام اقوام ایران کمک کند و شکاف های قومی به عنوان یکی از مولفه های امنیت ملی را کاهش دهد. انتخابات ریاست جمهوری به نوعی مهم ترین انتخابات جمهوری اسلامی ایران محسوب می گردد. از اهمیت این انتخابات نزد مردم همین بس که حضورشان در پای صندوق های رای جدی تر و پرشورتر از سایر انتخابات مهم کشور نظیر شورای شهر یا مجلس شورای اسلامی حاضر بود. سوالی که مطرح می شود این است که آیا مشارکت انتخاباتی گروه های قومی در ایران در انتخابات ریاست جمهوری دوره هفتم تا نهم سبب کاهش شکاف های قومی به عنوان یکی از مولفه های امنیت ملی در ایران گردیده است؟ نتایج حاصل از پژوهش با توجه به آمارهای موجود نشان می دهد انتخابات ریاست جمهوری دوره هفتم با مشارکت 93/79 درصدی بالاترین میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری ایران بود؛ و از انتخابات دوره هفتم به بعد ما شاهد کاهش میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری بودیم. مشارکت 77/66 درصدی در دوره هشتم و 03/61 درصدی در دوره نهم موید این کاهش میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری در ایران است. با توجه به مدل وحدت در کثرت آقای صالحی و دموکراسی همگرای هوروویتز می توان گفت انتخابات و حضور اقوام در انتخابات عامل مهمی در کاهش شکاف های قومی به عنوان یکی از مولفه های امنیت ملی می باشد. انتخابات ریاست جمهوری هفتم تا نهم نشان داد که ملت ایران علی رغم وجود قومیت های مختلف، برای تعیین سرنوشت خود در انتخابات شرکت می کنند. نهایتاً باید گفت که مشارکت انتخاباتی اقوام در انتخابات، خصوصاً دوره هفتم تا نهم ریاست جمهوری در ایران نه تنها باعث اختلافات و تشدید شکاف های قومی نشد بلکه به عنوان راه حلی در سرپوش نهادن بر شکاف های قومی به عنوان یکی از مولفه های امنیت ملی بود. نوع تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و روش آن کتابخانه ای و با استفاده از مطالعات ثانویه و آمار استخراجی بر اساس اسناد و مدارک معتبر می باشد. کلید واژه ها: مشارکت سیاسی، مشارکت انتخاباتی، سید محمد خاتمی، دکتر محمود احمدی نژاد، قومیت، هویت قومی، شکاف قومی، امنیت ملی.