بنزن یکی از مواد شیمیایی بسیار سمی است که توسط سازمانهای مختلف بعنوان یک ماده سرطان زای انسانی شناخته شده است. با توجه به اینکه از حال حاضر در کشور اسلامی ما تولید انواع محصولات پتروشیمی اعم از آروماتیک و غیره از طرحهای ملی هستند. احداث اینگونه صنایع سریعا در حال رشد و توسعه بوده و چندین واحد مشابه در شهرهای مختلف کشور در حال راه اندازی است. بنابراین با در نظر گرفتن درجه سمیت بالا و سطح وسیع کاربرد بنزن در صنعت و کثرت کارکنانی که در مواجهه با آن قرار دارند، ضروری بود هر چه سریعتر تحقیقی در این خصوص انجام گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق به شرح زیر می باشد: نتایج ارزیابی بنزن نشان می دهد که میانگین تماس محیطی آن در واحد بارگیری (99/3 پی پی ام) بیش از استاندارد ‏‎osha (pel-twa)‎‏ (1 پی پی ام) و در سایر واحدها کمتر از حد استاندارد می باشد. میانگین تماس فردی با بنزن در طی شیفت کاری کارکنان گروههای شغلی مختلف مجتمع کمتر از استاندارد ‏‎pel-twa‎‏ می باشد و میانگین تماس فردی کارکنان گروه شغلی بارگیری (82/4 پی پی ام) بیش از حد استاندارد ‏‎pel-twa‎‏ است. همچنین تماس کوتاه مدت کارکنان گروههای شغلی بارگیری (17 پی پی ام) و نمونه گیر آزمایشگاه (2/12 پی پی ام) در مواقع مواجهه حداکثر، بیش از استاندارد سقفی ‏‎niosh (rel-cl)‎‏ (1 پی پی ام) و در سایر گروههای شغلی کمتر از استاندارد مذکور می باشد. به منظور ارزیابی اثرات احتمالی بنزن بر روی کارکنان در تماس، درصد شیوع علایم و عوارض حاد و مزمن ناشی از بنزن، میانگین پارامترهای خونی و فنل ادرار گروه مواجهه (49 نفر) با گروه شاهد (50 نفر) مقایسه شد. ارزیابی علایم و عوارض حاصل از بنزن نشان می دهد که از میان عوارض حاد، احساس بوی غیرعادی و احساس گلودرد در بین افراد گروه مواجهه شایع تر از گروه شاهد است ‏‎(p<0/05)‎‏. ولی شیوع سایر عوارض و علایم حاد و مزمن در دو گروه در سطح 05/0 با یکدیگر تفاوت معنی داری ندارد. نتایج آزمایشات خونی و فنل ادرار نشان می دهد که میانگین پارامترهای خونی در دو گروه مواجهه و شاهد با یکدیگر در سطح 05/0 اختلاف معنی داری ندارند. میانگین مقدار فنل ادرار بعد از شیفت کار گروه مواجهه بیش از مقدار آن در گروه شاهد است ‏‎(p<0/05)‎‏. همچنین میانگین مقدار فنل ادرار بعد از شیفت کار گروه مواجهه بیش از مقدار آن در قبل از شیفت کار همین گروه است ‏‎(p<0/05)‎‏.