رابطه خودپنداره و تنظیم شناختی هیجان با سازگاری چکیده این پژوهش با هدف تبیین رابطه خودپنداره و تنظیم شناختی هیجان با سازگاری انجام شده است. گروه نمونه مورد پژوهش 140نفر از کارمندان (70نفر مرد و 70نفر زن)، اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان فارس می باشند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خودپنداره راجرز، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و سازگاری سهرابی و سامانی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها (استفاده از روش همبستگی پیرسون و آزمون t) نشان داد که متغیرخودپنداره با سازگاری رابطه معناداری دارد. اما بین متغیر تنظیم شناختی هیجان با انواع سازگاری رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بین خودپنداره، تنظیم شناختی هیجان و سازگاری مردان و زنان تفاوت معناداری مشاهده نگردید. واژگان کلیدی: سازگاری، خودپنداره، تنظیم شناختی هیجان.