رشد استفاده از بارهای غیرخطی، باعث افزایش آلودگی هارمونیکی در سیستمهای توزیع و افزایش نگرانی صنایع در رابطه با عدم عملکرد مناسب بارهای نسل جدید به دلیل بروز مشکلات کیفیت توان و مخصوصا اغتشاشات هارمونیکی شده است. به منظور جلوگیری از افزایش این آلودگیها، استانداردهایی توسط موسسه های بین المللی وضع شده است. اما برای اعمال این استاندارد ها باید موقعیت بارهای تولیدکننده هارمونیک در شبکه و سهم هارمونیک تولیدی این نوع بارها مشخص شود، بنابراین، باید اطلاعات هارمونیکی تمامی باس های سیستم مشخص باشند؛ به همین دلیل، ابتدا با استفاده از دستگاه های پایش و اندازه گیری، هارمونیک های ولتاژ و جریان تعدادی از باس های سیستم اندازه گیری می شوند سپس با استفاده از اطلاعات بدست آمده، تخمین حالت هارمونیکی انجام شده و اطلاعات هارمونیکی ولتاژ باس ها و جریان خطوط در دسترس قرار می گیرند. با بالا رفتن تعداد اندازه گیرهای هارمونیکی، کیفیت تخمین بالا می رود، اما هزینه نیز افزایش می یابد. بنابراین تعیین تعداد بهینه اندازه گیرهای هارمونیکی امری ضروری می باشد. در این پایان نامه، هدف اصلی ارائه روشی به منظور جایابی بهینه واحدهای اندازه گیری فازور، در سیستم های قدرت و توزیع میباشد. در این روش پیشنهاد شده است که باسهای با جریان تزریقی صفر از شبکه حذف شده و امپدانس و ساختار شبکه طوری تغییر داده شود تا حذف این نوع باس ها تاثیری در امپدانس کل شبکه نداشته باشد، سپس جایابی بهینه بر روی شبکه حاصل انجام شود. همچنین روشی به منظور مشخص شدن خطوطی که به باسی که برای نصب اندازه گیر مشخص شده، متصل شده اند اما، نیاز به نصب اندازه گیر جریان ندارند، نیز ارائه شده است. همانطور که اشاره شد، نصب این اندازه گیرها به منظور تخمین حالت هارمونیکی کل سیستم الکتریکی میباشد. به همین دلیل، علاوه برجایابی بهینه، تخمین حالت هارمونیکی نیز بر روی سیستمهای مورد مطالعه انجام شده است. از سوی دیگر، شبکه های توزیع (به علت وجود بارهای نامتقارن) نامتقارن می باشند، لذا روشی برای ساده تر شدن تخمین حالت هارمونیکی بر روی این شبکه ها نیز پیشنهاد شده است. در انتها با استفاده از نتایج تخمین حالت هارمونیکی، و استفاده از روش مجموع توان هارمونیکی موقعیت بارهای تولیدکننده هارمونیک شناسایی شده اند.