در این تحقیق امکان استفاده از انرژی زمین گرمایی به منظور گرمایش فضاها در یک منطقه از شهر اردبیل در قالب یک مطالعه ی تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور در بخش نخست، در یک منطقه از این شهر که پتانسیل زمین گرمایی خوبی می تواند داشته باشد کانالی به طول m 8، عمق m 4 و عرض m 65/0 حفر گردیده و مقدار حدود m 100 لوله از نوع پنج لایه و با آرایش حلقوی منظم در داخل آن مدفون شده است. جریان آب با درجه حرارت پایین برای استخراج انرژی از زمین و به کمک یک دستگاه پمپ سیرکولاتور به داخل این لوله فرستاده شده است. آب برگشتی تا حدود دمای اولیه خنک شده و مجددا به درون لوله ها ارسال شده است. برای اندازه گیری دمای آب ورودی و خروجی این سیستم و همچنین دمای زمین در عمق های مختلف از چند رشته سیم ترموکوپل و یک دستگاه دیتالاگر استفاده شده و داده ها توسط یک دستگاه کامپیوتر ثبت شده است. با استفاده از داده های بدست آمده از آزمایش و روابط موجود، مقدار انرژی قابل حصول از زمین تحت شرایط این آزمایش محاسبه شده است. بر اساس نتایج این مطالعه می توان اظهار نمود که درجه حرارت زمین در محل آزمایش در عمق 4 متری در حدود c?12ثابت باقی می ماند و تحت شرایط آزمایش توان حرارتی در حدود 1700 وات از یک قطعه زمین کوچک با ابعاد ذکر شده و تحت شرایط پایا قابل حصول می باشد. به دلیل پایین بودن درجه حرارت آب گرم تهیه شده مسلما بایستی از سیستم پمپ حرارتی برای استفاده از این توان در گرمایش فضاها استفاده نمود. در بخش دوم تحقیق با مدلسازی ضمن استفاده از انرژی کسب شده طراحی یک سیستم پمپ حرارتی با سیکل کاری تبرید تراکمی بخار برای گرمایش یک فضای فرضی به کمک نرم افزار ees انجام گرفته است.