امروزه جایگاه و نقش علم و فناوری در توسعه و پیشرفت جوامع بشری از یک سو و رسالت و کارکرد برجسته و اساسی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در گسترش مرزهای دانش و تسریع و تسهیل فرآیند رشد و توسعه ی پایدار و همه جانبه ی ممالک بیش از هر زمان دیگری مورد توجه و اهتمام سیاستمداران و برنامه ریزان اقتصادی و اجتماعی می باشد. ایفای این نقش و رسالت محوری توسط دانشگاه ها و موسسات آموزشی، خود نیازمند استقرار نظامات مدیریت علمی و دانش بنیان در هدایت، برنامه ریزی و نظارت و کنترل بر عملیات و فرآیندهای مربوطه می باشد و این مهم جز با در اختیار داشتن اطلاعاتی به موقع و قابل اتکا در خصوص عملکردهای مالی و عملیاتی، کارکردها و فعالیت های دانشگاهی که حامی تصمیم مدیران و برنامه ریزان اقتصادی و اجتماعی می باشد میسر نخواهد بود. حال در شرایطی که نظام حسابداری و گزارشگری مالی بسیاری از دانشگاه ها و موسسات آموزشی و تحقیقاتی دولتی کشور ایران بر مبنای حسابداری نقدی و نقدی تعدیل شده استوار است، نظام حسابداری و گزارشگری مالی در این گونه دانشگاه ها از کارایی و اثربخشی مورد نظر برخوردار نمی باشد؛ لذا لازم و ضروری است ساختار و سیستم حسابداری و گزارشگری مالی بر اساس مبنای تعهدی کامل تغییر یابد. این تحقیق در پی آن است تا ضعف ها و نارسایی های نظام حسابداری و گزارشگری مالی موجود دانشگاه ها و موسسات آموزرش عالی دولتی ایران را ترسیم نموده و ضرورت ها و چالش های پیش رو برای گذار به سوی طراحی، پیاده سازی و استقرار یک نظام حسابداری و گزارشگری مالی مناسب و مبتنی بر مبنای تعهدی کامل را به دست دهیم، به گونه ای که این نظام حسابداری قادر باشد ضمن انطباق با الزامات قانونی و نظامات کنترلی، گزارشات مالی و سایر اطلاعات مورد نیاز مدیران، برنامه ریزان و سایر ذینفعان را تولید و ارائه نموده و امکان ارزیابی کارایی، اثربخشی و صرفه ی اقتصادی عملکردهای این گونه موسسات بخش عمومی را تأمین نماید.