این تحقیق بر آن است تا چگونگی خلق تراژدی را دو اثر هملت اثر شکسپیر و ارواح اثر هنریک ایبسن بررسی کند. در این راستا از دیدگاه هگل در زمینه ی خودآگاهی و نظر هابز در رابطه با ترس از مرگ و صیانت از نفس استفاده شده تا تراژدی حاصل برآیندی از کنش این انگیزش های متفاوت نشان داده شود.هگل بر این باور است که آنچه حیوان دو پا را تبدیل به انسان میکند تسلط انگیزه ی انگیز ه ی خوآگاهی بر تمام حرکات و سکناتش است. از دید وی انسان بودن بسته به آن است که این انگیزه بر تمام انگیزه های دیگر و از همه مهمتر بر ترس از مرگ و انگیزه ی صیانت از نفس برتری داشته باشد. از دیگر سو، فیلسوف ماتریالسس، هابز، انسان را مطیع ترس از مرگ و به طبع آن انگیزه ی صیانت از نفس میداند. این صیانت تنها دربردارنده ی نفس نیست بلکه گرایشی دارد "رو به شهر و باغ آبادی" و آن ترس تنها ترس از مرگ نیست و هر آنچه را که بودنی "رو به شهر و باغ آبادی" را به خطر اندازد در برمیگیرد. پس هر گاه انسان در معرض خطر قرار گیرد، طبق آنچه مزلو در هرم نیاز هایش میگوید، حس صیانت از نفس بر همه ی حرکاتش سایه می افکند و او را به واکنشی محافظه کارانه مجبور میکند. این تحقیق بر آن است تا نشان دهد آنچه در هملت و ارواح اتفاق می افتد و در نهایت روح تراژیک به دو اثر میبخشد وجود فرآِیندی است که طی آن شخصیتها پس از قرار گرفتن در موقعییت هاییی خطیر نیاز به صیانت از زند گی را با همه ی گرایشات و باید ها و نباید های "رو به باغ و شهر و آبادی] ش[ " فدای نیاز به خودآگاهی میکنند. در واقع نیازی اولیه در محراب نیازی ثانویه قربانی میشود و نوعی آگاهی از خویشتن خویش را در سطحی بالاتر برای شخصیتها ایجاد میکند و این قربانی کردن است که تراژدی را در این دو اثر ایجاد میکند. در چارچوبه ی چنین نظریه ای چند پرسش اساسی پاسخ داده خواهد: - خودآگاهی چیست؟ ترس از مرگ و حس صیانت از نفس چگو نه انسان را کنترل میکند؟ - ارتباط بین خودآگاهی و نیاز به صیانت از نفس در ساختاری منطبق با توالی هرم نیازهای مزلو چیست؟ - چگونه کنش بین این انگیزشها خالق تراژدی در دو اثر هملت و ارواح میشود؟ بر این اساس آنچه در نهایت روح تراژیک به دو اثر میبخشد وجود فرآِیندی است که طی آن شخصیتها پس از قرار گرفتن در موقعییت هاییی خطیر نیاز به صیانت از زند گی را با همه ی گرایشات و باید ها و نباید های "رو به باغ و شهر و آبادی] ش[ " فدای نیاز به خودآگاهی میکنند. در واقع نیازی اولیه در محراب نیازی ثانویه قربانی میشود و نوعی آگاهی از خویشتن خویش را در سطحی بالاتر ایجاد میکند و این قربانی کردن است که تراژدی را در این دو اثر ایجاد میکند.