بهینه سازی مدیریت سوخت داخل قلب راکتور یکی از مهمترین چالش ها در مهندسی هسته ای می باشد. تاکنون استراتژی های گوناگونی برای طراحی چیدمان بهینه سوخت در قلب راکتورهای هسته ای ارایه شده اند. در بیشتر این استراتژی ها، افزایش ضریب تکثیر قلب و کاهش ضریب قله توان به جهت افزایش طول دوره ماندن سوخت در قلب راکتور و بهبود کارایی مجتمع های سوخت اهداف اصلی بوده اند. الگوریتم ژنتیک (ga) و الگوریتم گروه ذرات (pso) کارایی نسبتا خوبی در بهینه سازی مدیریت سوخت داخل قلب راکتور داشته اند. در این تحقیق یک روش جدید با استفاده از الگوریتم گروه ذرات با رفتار کوانتومی (qpso) جهت تخت کردن توان شعاعی در نیروگاه هسته ای wwer-1000بوشهر ارایه شده است. نتیجه و همگرایی این روش نشان می دهد که qpso کارایی بسیار خوبی دارد و با ga و pso قابل مقایسه می باشد. به علاوه به عنوان یک حرکت ابتکاری یک عمل گر به عنوان عمل گر جهش به الگوریتم qpso اضافه شده است. این الگوریتم، الگوریتم گروه ذرات کوانتومی با عمل گر جهش تفاضلی (qpso-dm) نامیده می شود. این الگوریتم در بهینه سازی مدیریت سوخت بهتر از pso و qpso عمل می کند. نتیجه بهینه سازی با استفاده از این الگوریتم نشان می دهد که این الگوریتم همانند pso در مینیمم های محلی به دام نمی افتد و در عوض نتیجه بهتری به ارمغان می آورد. در این تحقیق ثابت های چند گروهی توسط کد wims برای مجتمع های سوخت مختلف تولید شده و جهت به دست آوردن توزیع توان در نرم افزار citation استفاده شده اند.