هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل پیشنهادی تأثیر دلبستگی اضطرابی و اجتنابی بر کیفیت زناشویی با میانجی گری اِسنادهای ارتباطی شامل اِسناد علّی و مسئولیت و راهبردهای حل تعارض غیر سازنده از قبیل راهبردهای سلطه گرانه و اجتنابی می باشد. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 130 نفر مرد و 120 نفر زن بودند که از بین والدین دانش آموزان دبیرستانی شهر همدان با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس سبک های دلبستگی- فرم کوتاه (ecr-s)، پرسشنامه کیفیت زناشویی(mmq)، پرسشنامه راهبردهای حل تعارض (roci-2) و پرسشنامه اِسنادهای ارتباطی (ram) می باشند. تحلیل داده ها از طریق الگویابی معادلات ساختاری (sem) و اثرات غیر مستقیم از طریق آزمون بوت استراپ و با استفاده از نرم افزار amos/18 انجام شد. مدل های ارزیابی شده در دو نمونه ی زنان و مردان از شاخص های برازندگی خوبی برخوردار بودند. نتایج الگوهای معادلات ساختاری در دو نمونه ی زنان و مردان نشان داد که سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی به صورت مستقیم بر کیفیت زناشویی تأثیر نداشته و تأثیر آن ها از طریق اِسنادهای علّی و مسئولیت و راهبردهای حل تعارض سلطه گرانه و اجتنابی می باشد. نتایج به دست آمده، مدل های ارائه شده و مضامین آموزشی و درمانی حاصل از این پژوهش به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.