مدل های متفاوتی برای بیان مراحل مختلف شکل گیری آسیب و رشد آن تا شکست قطعه ارائه شده اند. از نخستین مراحل شکل گیری آسیب، ایجاد ترک است که در تحقیق پیش رو برای فرایند آهنگری – که از مهم ترین عملیات شکل دهی می باشد- مورد مطالعه قرار می گیرد. مدل های مورد بحث، آن دسته از مدل های تجربی می باشند که دارای یک ثابت هستند. این مدل ها شامل: مدل براتزو، مدل کلیفت، مدل کاکرافت- لیتام، مدل لیروی، مدل رایس- تریسی، مدل مگلینتاک و مدل آیادا می باشد. آسیب در نظر گرفته شده، اولین ترک ایجادشده در جسم تحت فرایند آهنگری است که توسط چشم غیرمسلح قابل مشاهده می باشد. برای نمونه های مختلفی که از جنس آلیاژ آلومینیوم 6061 به صورت آنیل شده هستند، مکان ایجاد اولین ترک، ثبت و مشاهدات صورت گرفته با نتایج حاصل از مدل های آسیب که با کمک المان محدود به دست می آید مقایسه می شوند. در نهایت مدل های کارامد برای فرایند آهنگری از بین مدل های مذکور انتخاب شده و معرفی می گردند. هم چنین مقدار بحرانی آسیب برای هر کدام از مدل های کارامد ارائه می شود که با استفاده از این مقدار می توان ایجاد ترک را در فرایند آهنگری، برای آلیاژ آلومینیوم o-6061 پیش بینی کرد.