هدف از این مطالعه ارزیابی مقایسه ای اثرات جیره های حاوی پونه کوهی، شوید، مخلوط پونه کوهی و شوید، پرو بیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک بر عملکرد، فراسنجه های بیوشیمیایی خون، تعداد سلول های خونی و برخی صفات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. این آزمایش در 7 تیمار با 4 تکرار و هر تکرار شامل 6 قطعه جوجه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در این آزمایش 168 جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 با 7 جیره آزمایشی شامل پونه کوهی (2درصد)، شوید (2 درصد)، مخلوط (1 درصد پونه کوهی + 1 درصد شوید)، پرو بیوتیک و پری بیوتیک در سطح تجاری، سین بیوتیک (پروبیوتیک + پری بیوتیک) و جیره شاهد بدون ماده افزودنی انجام گرفت. براساس نتایج بدست آمده، استفاده از تیمار مخلوط (1 درصد پونه کوهی + 1 درصد شوید) باعث کاهش خوراک مصرفی در کل دوره پرورش شد (05/0>p). در دوره پایانی، جیره حاوی 2 درصد شوید بیشترین میانگین وزنی را دارا بود (05/0 >p). در پایان دوره پرورش مواد افزودنی بجز (سین بیوتیک) به طور معنی داری ضریب تبدیل خوراک را بهبود بخشیدند(05/0> p). مواد افزودنی به طور معنی داری باعث کاهش چربی محوطه ی بطنی شدند (05/0> p). سطح کلسترول و تری گلیسرید در تیمارهای دریافت کننده مواد افزودنی به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>p). پایین ترین میزان کلسترول و تری گلیسرید سرم را تیمار 2 درصد شوید داشت. بالاترین میزان ldl را در 42 روزگی تیمار شاهد داشت که با تیمارهای 2 درصد شوید و مخلوط تفاوت معنی داری داشت(05/0>p). مواد افزودنی تاثیری بر میزان گلوکز، پروتئین کل و hdl نداشتند (05/0<p). از نظرگلبول های سفید،گلبول های قرمز، هماتوکریت و هموگلوبین بین تیمارهای دریافت کننده مواد افزودنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد(05/0<p). با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش، تیمارهای حاوی 2 درصد پونه کوهی، 2 درصد شوید و مخلوط حاوی 1 درصد پونه کوهی + 1 درصد شوید می توانند به عنوان یک افزودنی گیاهی مناسب در جیره استفاده شوند که منجر به بهبود عملکرد، پارامترهای بیوشیمیایی خون و ارتقا کیفیت لاشه می گردند.

سیانوباکتری‎ ‎ها قدیمی‎ ‎ترین پروکاریوت‎ ‎های فتوسنتز‎ ‎کننده روی زمین می‎ ‎باشند. این میکروارگانیسم ها در سال های ‏اخیر به دلیل پتانسیل استفاده در بیوتکنولوژی و به عنوان منبعی از ترکیبات ضدمیکروبی مورد توجه قرارگرفته‎ ‎اند. ‏نفت خام و اجزای تشکیل دهنده آن یکی از مهمترین آلاینده های آلی محیط زیست اند که وجود آنها در طبیعت ‏نگران کننده است. روش های‎ ‎مختلفی‎ ‎برای‎ ‎پاکسازی‎ ‎آلودگی های‎ ‎نفتی‎ ‎وجود‎ ‎دارد. در حال حاضر تجزیه زیستی ‏یکی از کارآمدترین و مقرون به صرفه‎ ‎ترین روش ها در رفع آلودگی های نفتی به حساب می آید. با توجه به مقاومت ‏روز افزون میکروارگانیسم ها به آنتی بیوتیک ها و همچنین ‏گسترش آلودگی های نفتی در نواحی متعددی از دنیا، ‏شناسایی و بررسی پتانسیل ضد میکروبی سیانوباکتری ها و همچنین پتانسیل آنها در حذف آلودگی های نفتی دارای ‏اهمیت خاصی می باشد. سویه های سیانوباکتری مورد استفاده در این پژوهش از پژوهشکده علوم پایه کاربردی ‏جهاد دانشگاهی تهیه شدند‏. عصاره گیری‎ ‎به‎ ‎روش‎ ‎وال و همکاران (2001) صورت‎ ‎گرفت. به منظور بررسی اثر ‏ضدمیکروبی سیانوباکتری ها از روش انتشار در دیسک استفاده شد. مقدار ‏mic‏ با استفاده از روش براث ‏میکرودیلوشن تعیین گردید. از 11 نوع آنتی بیوتیک رایج مصرفی به عنوان کنترل مثبت و از دی متیل ‏سولفوکساید10 درصد به عنوان کنترل منفی استفاده شد. برای بررسی توانایی سیانوباکتری ها در تجزیه ی زیستی ‏نفت خام از روش آنالیز کروماتوگرافی گازی استفاده شد. نتایج نشان داد که از بین سه گونه سیانوباکتری مورد ‏بررسی بیشترین فعالیت ضدباکتریایی را عصاره های متانولی و اتری ‏fischerella ambigua‏ و بیشترین اثر ضد ‏قارچی را عصاره متانولی سیانوباکتری ‏fischerella ambigua‏ داشت. عصاره اتری ‏fischerella ‎ambigua‏ بیشترین تاثیر را بر روی باکتری های استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (‏ptcc 1112‎‏) و ‏استافیلوکوکوس اپیدرمیس (‏ptcc 1114‎‏) داشت. همچنین بیشترین اثر ضد قارچی عصاره متانولی این ‏سیانوباکتری علیه قارچ راینکوسپوریوم سکالیس بود. نتایج نشان داد که اثرات ضدباکتریایی علیه باکتری های گرم ‏مثبت بیشتر از باکتری های گرم منفی بود و میزان تاثیر عصاره ها با غلظت عصاره رابطه مستقیم دارد. نتایج حاصل ‏از کروماتوگرافی گازی نشان داد که سیانوباکتری ‏schizothrix vaginata‏ دارای بالاترین پتانسیل در تجزیه ‏زیستی نفت خام است، به طوری که می تواند 98/93 درصد نفت خام را تجزیه کند. نتایج حاصل از این پژوهش ‏می تواند بیانگر پتانسیل سیانوباکتری ‏schizothrix vaginata‏ برای استفاده از آن به عنوان شاخصی جهت تجزیه ‏زیستی آلودگی های نفتی در مناطق آلوده باشد.‏ همچنین با توجه به اثرات قابل توجه عصاره های حاصل ‏ازسیانوباکتری ‏fischerella ambigua، به نظر می رسد که این سیانوباکتری می تواند منبع غنی از متابولیت های ‏ثانویه با خاصیت ضدباکتریایی و ضدقارچی باشد و می توان از آن به عنوان دارو در کنترل و مهار بسیاری ار ‏بیماری ها استفاده نمود که بررسی بیشتر اثرات آن مستلزم مطالعات بیشتراست.‏

رنگ¬های سنتزی از جمله رنگ¬های مورداستفاده در صنایع به¬ویژه صنعت نساجی هستند. درطول استفاده از این رنگ¬ها حدود 10 تا 15 درصد از این رنگ¬ها هدر رفته و به¬عنوان آلاینده¬ای مضر و سمی وارد فاضلاب¬های مربوط به این صنایع می¬شود. این رنگ¬ها نه تنها تهدیدی برای منابع آبی، خاک و اتمسفرند بلکه سبب مشکلات جدی برای دیگر موجودات زنده در اکوسیستم و حتی انسان هم هستند، چراکه دارای خاصیت جهش¬زایی بوده و سرطانزا هستند. همین باعث شده که حذف این رنگ¬ها از محیط¬زیست به امری ضروری تبدیل شود. روش¬های مختلف فیزیکی و شیمیایی برای درمان آلودگی صنایع مختلف ازجمله صنعت نساجی وجود دارد که در ادامه استفاده از روش¬های درمان بیولوژیکی به¬عنوان روش جایگزین و مطمئن درسال¬های اخیر به¬کار می¬رود، چراکه روش¬های زیستی ارزان بوده و دوستدار محیط¬زیستند. در این روش¬ها از میکروب¬ها جهت حذف رنگ استفاده می¬شود. یکی از مهم¬ترین میکروارگانیسم¬های مورداستفاده در تجزیه رنگ¬ها باکتری¬ها می¬باشند. در این پژوهش از دو گونه اسینتوباکتر(اسینتوباکتر لووفی و اسینتوباکتر بائومانی) که به¬طور استاندارد تهیه شدند استفاده شد. این دو باکتری در دو سیستم جداگانه که شامل محیط¬کشت و رنگ بود مورد بررسی قرار گرفتند. شرایط مختلف برای بهینه¬سازی رنگزدایی ایندیگوکارمین از سوی دو سیستم آزمایش شد. این شرایط شامل زمان، غلظت اولیه رنگ، ph و دما بود. بعد از اینکه چهار عامل فوق بهینه شدند، مشخص شد سیستم اول که شامل اسینتوباکترلووفی است در شرایط بهینه به¬دست آمده، یعنی زمان 54 ساعت، دما 50 درجه سانتی¬گراد و غلظت 150 میلی¬گرم¬درلیتر در 9 ph= به میزان 02/99 درصد توانایی رنگزدایی دارد و سیستم دوم که حاوی اسینتوباکتر بائومانی است در شرایط بهینه یعنی زمان 66 ساعت، دما 55 درجه سانتی¬گراد و غلظت 100 میلی¬گرم¬درلیتر در 10ph= به میزان 88/98 درصد توانایی رنگزدایی از ایندیگوکارمین را دارد. پس سیستم اول نسبت به سیستم دوم توانایی بیشتری در تجزیه رنگ ایندیگوکارمین دارد.