از دهه 1990 تا به امروز صنعت مخابرات سلولار بسیار مورد توجه محققین و بازار قرار گرفته است و امروزه شبکه های مخابرات سیار نسبت به آنچه که ابتدا تصور می شد، بسیار فراگیرتر شده اند. در طی سالیان اخیر با توجه به افزایش تقاضا برای سرویس هایی که ریت بالاتری داشته و از نظر هزینه بصرفه باشند و نیز محدودیت منابعی همچون فرکانس، زمان، کد و محدودیت های فیزیکی موجود در سیستم-های مختلف، حرکت به سمت سیستم هایی با حداکثر کارایی و حداقل هزینه ضروری گشته است. بدین ترتیب اپراتورهای شبکه بی سیم باید معماری های جدیدی را در شبکه های بی سیم بکاربگیرند تا بتوانند به ریت های بالاتری در ارسال دیتا برسند. اما با وجود پیشرفت تکنولوژی های شبکه های سلولار بی سیم، افزایش پیچیدگی سیستم با گین ظرفیت بدست آمده، متناسب نیست. بنابراین تحقیقات برای یافتن ساختارهای جایگزینی که بتوانند کارایی طیفی بالایی را فراهم آورند آغاز شده است. در همین راستا، ساختارهای سلولار بی سیم مبتنی بر همکاری (cooperation) ارایه شدند و بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. سه شکل مختلف برای همکاری ارایه شده است: همکاری بین کاربران، رله کردن و همکاری بین bs ها که از این میان همکاری بین bs ها بعنوان یک کاندید مناسب در سیستم های سلولار، بیشتر از بقیه مورد توجه قرار گرفته است. در این پایان نامه روش همکاری بین bs ها در downlink یک شبکه چند سلولی در نظر گرفته شده و روش های مختلف ارسال همچون زمان بندی بین سلولی و فرم دهی پرتو بمنظور کاهش و یا حذف تداخل بین سلولی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. از بین الگوریتم های زیادی که برای فرم دهی پرتو ارایه شده اند، الگوریتم bd به جهت پیچیدگی کمتر و عملکرد مطلوب تر آن نسبت به سایر روش های ارایه شده در این زمینه، مورد مطالعه و بررسی بیشتر قرار خواهد گرفت.