جهت تعیین مقادیر مرجع برخی از الکترولیت ها و غیر الکترولیت های سرم خون ماهی سفید، خون گیری از ساقه ی دمی 25 ماهی نر و 25 ماهی ماده صید شده در صیدگاه رودخانه تجن انجام گرفت. پس از جدا کردن سرم مقادیر پارامترهای گلوکز، اوره، کراتینین، کلسترول، تری گلیسیرید، بیلی روبین، پروتئین تام، آلبومین، کلسیم و فسفر توسط دستگاه اتوآنالیزور و مقادیر سدیم و پتاسیم توسط دستگاه فلیم فتومتر اندازه گیری گردید. جهت مقایسه مقادیر، بین دو جنس نر و ماده از آزمون t-test و جهت تعیین همبستگی پارامترهای اندازه گیری شده از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. کلیه مقادیر بر اساس میانگین ± خطای معیار بیان گردید. بر این اساس میزان هر پارامتر در کل جمعیت ماهی سفید: سدیم(3/2±175/6) و پتاسیم (1/6±9/9) میلی مول در لیتر، فسفر(7/1±24/1)، کلسیم(1±18/8)، گلوکز(17/3±146/8)، کلسترول(22/3±389/6)، تری گلیسیرید(16/5±334)، بیلی روبین تام(0/02±0/4)، بیلی روبین مستقیم(0/02±0/1)، اوره(0/7±23/2) و کراتینین(0/1±0/6) میلی گرم در دسی لیتر، پروتئین تام(0/4±5/1) و آلبومین(0/2±3/2) گرم در دسی لیتر بود از طرفی بر اساس نتایج بدست آمده، در ماهی سفید در مقادیر فسفر، کلسیم، سدیم، کلسترول، تری گلیسیرید، گلوکز، بیلی روبین تام و بیلی روبین مستقیم اختلاف معنی دار بین دو جنس نرو ماده وجود دارد. میزان پارامتر های کلسترول،تری گلیسیرید(p<0/001)، گلوکز، بیلی روبین تام(p <0/01) و بیلی روبین مستقیم( p<0/05) در جنس نر و مقادیر فسفر، کلسیم (p <0/01) و سدیم(p<0/05) در جنس ماده بالاتر بود.

چاقی مهمترین بیماری تغذیه ای می باشد که در بروز بسیاری از بیماری ها نقش دارد. در طب سنتی، گیاه اسپند به منظور درمان چاقی تجویز می شود. در پژوهش حاضر ابتدا تأثیر عصاره های مختلف دانه گیاه اسپند (آبی، اتانولی و متانولی) بر برخی شاخص های وزن و اشتها و همچنین گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، ldl، hdl و پروتئین تام سرم ?? سر موش سوری نر طی مدت ? ماه مورد بررسی قرار گرفت. عصاره ها در ماههای اول و دوم به ترتیب به میزان?? و ??? میلی گرم ماده خشک به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، توسط لوله معدی به موش ها تجویز شدند. طی مرحله دوم این پژوهش، تأثیر دوزهای مختلف (???، ??? و یا ??? میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) عصاره متانولی دانه اسپند روی ?? سر موش صحرایی نرطی مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله، علاوه بر پارامترهای مرحله اول، میزان هورمون های رشد، انسولین، t3 و t4 و همچنین پارامترهایی نظیر چربی، پروتئین، ماده خشک و خاکستر گوشت نیز مورد مطالعه قرار گرفت. مقایسه آماری بین گروه های آزمایشی مختلف توسط آزمون آنالیز واریانس و آزمون تکمیلی دانت صورت گرفت. در مرحله اول آزمایش، میزان ldl سرم در گروه متانولی دانه گیاه اسپند در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت ولی در سایر پارامترها اختلافی مشاهده نشد. در پایان مرحله دوم پژوهش، میانگین افزایش وزن، میزان مصرف غذا و سطح هورمون t3 در گروهی که بالاترین دوز عصاره را دریافت کرده بود به طور معنی داری کاهش یافت. در مقابل، میزان کلسترول سرم در گروه یاد شده افزایش یافت )???/?(p<. همچنینhdl سرم در تمامی گروه های دریافت کننده عصاره متانولی در مقایسه با گروه شاهد به صورت وابسته به دوز و معنی داری افزایش یافت. در سایر پارامترهای مورد مطالعه اختلاف معنی داری با گروه شاهد مشاهده نشد. نتایج این پژوهش بیانگر تأثیر مثبت عصاره متانولی دانه اسپند در جلوگیری از افزایش وزن می باشد. به نظر می رسد حداقل یکی از مکانیزم های موثر در این رابطه کاهش اشتها و مصرف غذا باشد.

بیماری ایسکمیک قلب یا حمله ی قلبی بزرگترین علت مرگ و میر در جهان است. این بیماری شایع ترین بیماری قلبی در تمام دنیا محسوب می شود و مشکلات بسیاری را برای بیماران و هزینه های بالایی را برای جامعه به دنبال دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی بالینی اثرات حفاظتی آب انار در برابر ایسکمی و رپرفوزیون میوکارد بود. در طی این مطالعه 100 نفر از بیمارانی که با تشخیص سندرم کرونری حاد و انفارکتوس میوکارد در بخش اورژانس قلب بیمارستان قائم شهر مشهد بستری شده بودند به طور تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. افراد گروه آزمون در طی مدت بستری که معمولا پنج روز به طول می انجامید، روزانه یک لیوان آب انار (220 میلی لیتر) دریافت می کردند. افراد گروه شاهد مشابه گروه آزمون بودند، با این تفاوت که به جای آب انار، یک لیوان آب آشامیدنی دریافت می کردند. در طی مدت بستری فشار خون، ضربان قلب، قند خون ناشتا و شدت، طول مدت و دفعات آنژین صدری بیماران به صورت روزانه ثبت می شد. به علاوه سطوح سرمی مالون دی آلدئید، تروپونین، پروتئین فاز حاد، اینترلوکین6 و فاکتور نکروز تومور نوع آلفا نیز در روز آخر بستری مورد ارزیابی قرار گرفتند. آب انار موجب کاهش معنی دار شدت، طول مدت و دفعات آنژین صدری و همچنین سطوح سرمی مالون دی آلدئید و تروپونین گردید. اما بر روی سایر پارامترهای مورد مطالعه بی تأثیر بود. نتایج این مطالعه اثرات حفاظتی ارزشمندی برای آب انار در برابر آسیب ایسکمی و رپرفوزیون میوکارد پیشنهاد می کند. لااقل بخشی از این تاًثیر به ویژگی های آنتی اکسیدان آب انار مربوط می شود.

مقدمه: جوشانده گل محمدی (rosa damascena) به عنوان یک گیاه دارویی از زمان¬های قدیم استفاده می¬شده است. روش کار: الف- جهت بررسی اثر عصاره آبی این گیاه بر تخلیه معده، چهار گروه 7 تایی رت نر، در شرایط گرسنگی قرار گرفتند. به کلیه رت ها دو نوبت (4 و 5/17 ساعت پس از شروع گرسنگی)، دارونما (شاهد) و یا عصاره (5/0، 1 و یا g/kg 2) گاواژ گردید. کلیه رت ها پس از 30 دقیقه، 5/1 میلی لیتر محلول حاوی فنول قرمز و متیل سلولز دریافت نمودند. تمامی حیوانات پس از 2 ساعت توسط گاز دی اکسید کربن قربانی شدند و میزان فنول قرمز در معده آن¬ها به روش طیف سنجی اندازه گیری شد. ب- اثر عصاره-های مختلف گل محمدی (g/kg 2) بر ترشح اسید معده در چهار گروه 7 تایی رت نر بررسی شد. حیوانات پس از 20 ساعت گرسنگی توسط تیوپنتال سدیم (mg/kg 50) بیهوش شدند، محوطه بطنی باز شده و ناحیه پیلور توسط لیگاتور بسته شد. به ابتدای دوازدهه رت های گروه شاهد آب مقطر و به گروه¬های آزمون عصاره¬های آبی، اتانولی و یا متانولی تزریق شد. پس از 4 ساعت محتویات معده خارج شد و اسیدیته آن به روش تیتراسیون اندازه گیری شد. ج- همچنین با روشی مشابه، اثر دوزهای مختلف عصاره آبی گل محمدی (g/kg 2- 125/0) بر ترشح اسید معده در 5 گروه مختلف با گروه شاهد (7=n) مقایسه شد. د- جهت بررسی مکانیزم اثر مهاری عصاره بر ترشح اسید معده، چهار گروه 7 تایی رت نر، دارو نما و یا عصاره آبی گل محمدی (g/kg 2) را در حضور آتروپین (?g/kg, ip 100) و یا سالین دریافت نمودند. ه- در آزمایش مشابه دیگری به جای آتروپین از رانیتیدین (mg/kg 50) استفاده شد. نتایج: الف- عصاره آبی با دوز g/kg 2 موجب کاهش معنی دار سرعت تخلیه معده شد. ب- همچنین، عصاره های آبی و به ویژه اتانولی موجب کاهش معنی دار اسیدیته معده شدند. ج- کاهش معنی دار ترشح اسید معده فقط با دوز g/kg 2 مشاهده شد. د- آتروپین و عصاره، هر دو موجب کاهش معنی داری اسید معده شدند، ولی برهم کنش این دو عامل معنی دار نبود. ه- در رابطه با رانیتیدین نتایج آزمون آماری مشابه بود، با این تفاوت که بر هم کنش دو عامل معنی دار بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش به نظر می رسد ترکیب و یا ترکیباتی آبدوست در گل محمدی موجب کاهش سرعت تخلیه و میزان ترشح اسید معده می شوند. همچنین این نتایج پیشنهاد می کنند لااقل بخشی از اثر مهاری بر ترشح اسید معده به مهار گیرنده های هیستامینی h2 مربوط می شود.

با توجه به اهمیت کلیه در تمام جانداران در تصفیه مواد زائد و بازگرداندن مواد مفید آن به خون، در این تحقیق تلاش می شود جهت تعیین فاکتورهایی از قبیل حجم کلیه، حجم ساختارهای آن و بررسی استریولوژی جهت تعیین درصد بخش های مختلف کلیه و لوله های کلیوی در بلدرچین انجام گیرد.

پروتئین سرکوب کننده ی توموریpml به واسطه ی جابجایی کروموزومی ( 15،17) در بیماران مبتلا به لوسمی پرومیلوسیتیک حاد شناسایی گردید، که زیر وا حد ساختار های تحت هسته ای اجسام پرومیلوسیتیک می باشد. این اجسام به علت دخالت در اعمال حیاتی گونا گون همانند سرکوبگری تومور، پاسخ های ضد ویروسی، ترمیم dna وتنظیم رونویسی، تکثیر سلولی، اپاپتوزیس وپیری سلولی وغیره، مورد توجه می باشند. هدف اصلی این جستجو، بررسی احتمال بروز ژن pml و وجود این اجسام در سلول جنسی نر و پاسخ به این سوال بود که آیا احتمال دارد سلول های پدری رونوشت pml را به نتاج منتقل نمایند؟ در این راستا از موش های نر اسپرم جمع آوری گردید و rna تام آنها استخراج شد. بدنبال آن در طی واکنش رونوشت برداری معکوس و زنجیره ای پلیمراز با استفاده از پرایمرهای اولیه وثانویه قطعه مورد نظر مشخص گردید . نتایج هم نشان دهنده حضور رونوشت pml و هم مشخص کننده ایزوفرم موجود در اسپرم بودند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ایزوفرم نوع یک ایزوفرم موجود در اسپرم بالغ موش می باشد. با بررسی وجود پروتئین pml با روش ایمونوسیتوشیمی و میکروسکوپ ایمونوفلورسانس آشکار گشت که اجسام pml در اسپرم شکل نگرفته اند. در نهایت می توان گفت که احتمال انتقال رونوشت pml از طرف سلول جنسی پدری به نتاج وجود خواهد داشت .

در جیره هایی که به میزان 0/25 درصد 0/5 درصد حاوی اسیدفرمیک بودند ومتعاقب توسط 10 سالمونلا در گرم آلوده شدند،کاهش قابل ملاحظه ای در تعداد باکتری سالمونلا مشاهده شد.بمنظور ارزیابی اثرات پیشگیری کننده و درمانی جیره های حاوی اسیدفرمیک طیور با باکتری سالمونلا عفونی شدند و به آنها یکی ازسه جیره فوق خورانده شد.جیره های حاوی اسیدفرمیک به میزان قابل ملاحظه ای توانستند عفونت و مرحله ناق بودن را درطیور کاهش دهند.جیره های حاوی اسیدفرمیک اثرات منفی برروی افزایش وزن طیور داشتند .