مقدمه :علم شناسایی و استفاده از گیاهان دارویی به قدمت عمر انسان است(1).کانابیس(حشیش)شایعترین ماده غیر قانونی است که درایالات متحده مصرف می شود.حشیش به صورت وسیعی در سال 1950 به عنوان عامل ضد عفونی موضعی بسیار قوی برای حفره دهان، پوست و عوامل آنتی توبرکولار مورد تحقیق قرار گرفته است(2). روش کار :سویه های کلینیکی ازنمونه های ارسالی بیماران بستری،ازآزمایشگاه بیمارستان ولیعصر (عج) اراک جمع آوری شد. سویه های استاندارد نیز در آزمایشگاه موجود بود و تست های تعیین هویت برای سویه ها انجام گردید. عصاره آبی الکلی 5 گرم ماده حشیش بر اساس روش liquid- liquidاستخراج شد و پس از خشک شدن عصاره در انکوباتور 45 درجه پودر حشیش به دست آمد.بر اساس روش دیسک دیفیوژن وجود وعدم وجود هاله عدم رشد در حضور عصاره حشیش بررسی شد. سپس mic* عصاره حشیش بر روی باکتری های مورد مطالعه بر اساس روش براث دیلوشن تعیین شد. نتایج :ابتدا به روش دیسک دیفیوژن حساسیت باکتری ها بررسی شد.قطر هاله عدم رشد برای mrsa:12میلی متر، s.aureus 25923: 14میلی متر،: e.coliesbl+10میلی متر وklebsiellapneumoniae:7میلی متر به دست آمد. برای باکتری های سودوموناس و آسینتوباکتردیسک دیفیوژنانجام شد ولی هاله عدم رشد مشاهده نگردید.سپس به روش براث دیلوشنmic عصاره حشیش برروی باکتری های نامبرده تعیین شد:mice.coli 25922 : 50،e.coliesbl+: 100،s.aureus25923: 25،mrsa: 50،pseudomona aeroginosa esbl+: بالاتر از 100،pseudomonas: 100،klebsiellapneumoniae: 100،acinetobacterbaumannii: بالاتر از 100 به دست آمد. نتیجه گیری :بیشترین اثر آنتی میکروبیال عصاره آبی الکلی کانابیس بر روی کوکسی های گرم مثبت بویژه استاف اورئوس مشاهده شد.گرم منفی های غیر تخمیری نسبت به آن مقاوم بودند.این عصاره بر گرم منفی های روده ای نیز اثر بینابینی داشت. شاید بتوان با جدا کردن اجزای آن به روش تجزیه شیمیایی از آن در درمان برخی عفونت ها سود برد.