موفقیت در محیط رقابتی کسب و کار امروز در گرو کسب مزیت رقابتی پایدار است. یکی از وجوه این فضای به شدت رقابتی، رشد روزافزون تکنولوژی است که سازمان ها جهت حرکت و پیشروی در این فضا، مستلزم به کارگیری نوآوری و خلاقیت هستند. از این رو، سازمان ها به ایجاد فضاهای کارآفرینانه روی آورده اند. جهت ایجاد فضایی کارآفرینانه، کارکنان می بایست به دنبال شناسایی و ایجاد فرصت ها باشند و بعد از ارزیابی این فرصت ها به بهره برداری از آنها بپردازند. برای این کار می بایست افراد دارای استقلال نسبی باشند تا آزادانه به نوآوری و خلاقیت مشغول باشند. بدین منظور سازمان ها عمدتاً به توسعه ی کسب و کارهای جدید می پردازند. با این وجود به علت تعارضات موجود میان ماهیت فعالیت های سازمان مادر و کسب و کار جدید، عمدتاً این سازمان ها به هدف خود از ایجاد کسب و کار جدید دست پیدا نمی کنند. از این رو به نظر می رسد مسئله ی نحوه ی سازماندهی این کسب و کارها از اهمیت زیادی برخوردار باشد. از این رو دستیابی به چارچوبی جهت انتخاب روش مناسب، ضروری به نظر می رسد تا بدین وسیله میزان موفقیت کسب و کارهای جدید در سازمان ها افزایش یابد. در این پژوهش، با استخراج عوامل موثر بر سازماندهی از ادبیات، جدولی ارائه شده است که بر اساس آن روش مناسب سازماندهی برای هر یک از عوامل بدست آمده است. سپس چارچوبی ارائه شده است که به کمک آن سازمان ها می توانند با بهره گیری از نظر مدیریت ارشد یا خبرگان سازمان و جدول ارائه شده، به انتخاب روش مناسب توسعه ی درونی بپردازند. این چارچوب با روش مصاحبه با خبرگان، اعتبارسنجی شده است و خبرگان این روش را روشی مناسب و کاربردی دانسته اند.