این نوشتار در حوزه ادبیات تطبیقی به بررسی تطبیقی مجموعه داستان کوتاه وانهاده اثر سیمون دوبوار و رمان سووشون اثر سیمین دانشور می پردازد. بازنمود جایگاه زنان در ادبیات و هویّت زنانه از دغدغه های عمده این دو نویسنده و مضمون های پربسامد در آثار ایشان است. نوشتار حاضر با تکیه بر بایسته های نقد ترامتنیتیِ ژرار ژنت در حوزه مطالعات تطبیقی به تحلیل و بررسی بینامتنیت و بیش متنیت در دو متن وانهاده و سووشون می پردازد. سپس با واکاوی پاره ای از خصوصیات و ویژگی های همگون دو اثر از منظر نظریه ژنت، به شناختی مضمونی و ساختاری دو اثر نیز دست می یابد که به هرچه روشن تر شدن مسئله تحقیق کمک می کند. تجزیه و تحلیل مبتنی بر نظریه ترامتنیت ژنت، مطالعه بینامتنیت، چندصدایی و بیش متنیت دو اثر را مطمح نظر قرار می دهد. در واقع نگارنده، پس از ارایه تعاریفی از این مفاهیم، به بررسی کاربردهای بینامتنیت در دو متن می پردازد که از سویی ویژگی چندصدایی بودن آثار را نشان می دهد و از سویی دیگر، رابطه میان این متون با دیگر متون ادبی را مشخص می سازد. سپس، در مبحث بیش متنیت، به مقوله بازنویسی این نویسندگان از آثار دیگر ادیبان و همچنین دگرگونی و نوآوری های ایجاد شده توسط آنها در آثار مورد نظر می پردازد. در نهایت، این پژوهش دو هدف عمده را دنبال می کند: چگونه نقد ترامتنیتی ژنت بازنمود زن در ادبیات را در این دو اثر آشکار می سازد؟ و چگونه سیمون دوبوار و سیمین دانشور توانسته اند در آفرینش ادبی خویش باعث بهبود جایگاه زن در ادبیات شوند؟ در این نوشتار به مطالعه ارتباط میان متون می پردازیم و شاهد تعامل رویکردهای نقد ادبی نیز هستیم که این نکته پشتوانه نوآوری پژوهش نیز خواهد بود. واژه های کلیدی: بینامتنیت، بیش متنیت، چندصدایی، سووشون اثر دانشور، وانهاده اثر دوبوار، هویّت زنانه.