در این تحقیق از سه بیوجاذب برگ چای سیاه و سبز مصرف شده و خاک اره تهیه شده از چوب نراد برای حذف سورفکتانت آنیونی سدیم دو دسیل سولفات (sds ) از محلولهای آبی استفاده شد. از مواد شیمیایی مختلف برای اصلاح این بیوجاذب ها جهت افزایش راندمان جذب استفاده گردید. مطالعات جذب در دو سیستم تعادلی ( غیر پیوسته) و غیر تعادلی یا ستونی انجام گرفت. برای تعیین شرایط بهینه جذب سورفکتانت، اثر پارامترهای مختلف تجربی نظیر ph، غلظت اولیه، زمان تماس، دما، مقدار جاذب و غیره بر روی راندمان جذب بررسی شد. در سیستم ستونی، ارزیابی و مقایسه توانایی جاذبها از منحنی های شکست استفاده شد. از معادلات معروف فروندلیچ و لانگمویر برای رسم ایزوترمهای جذب و ارزیابی داده های تعادلی جذب استفاده شد. از معادلات سنتیکی شبه درجه اول و دوم برای مطالعات سنتیکی در سیستم تعادلی و از معادلات توماس و آدامس- بوهارت برای مطالعات سینتیکی و تعیین کارآیی جاذبها در سیستم های ستونی استفاده گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، برگ چای مصرفی سبز در مقایسه با سایر بیوجاذب های بکار گرفته شده در این تحقیق از ظرفیت جذب بالاتری برای حذف سورفکتانت از خود نشان داد. در بین مواد شیمیایی که برای اصلاح شیمیایی بکار گرفته شده بود، پتاسیم پرمنگنات و پلی پیرول بیشترین تاثیر را برای افزایش ظرفیت جذب بیوجاذب ها داشته است. به عبارت دیگر ضایعات مواد زیستی یا کشاورزی به صورت خام جاذب های مناسبی برای حذف سورفکتانت های آنیونی از محلولهای آبی به شمار نمی روند ولی با اصلاح شیمیایی مناسب می توان ظرفیت جذب آنها را بطور قابل ملاحظه ای افزایش داد. نظر به اینکه علاوه بر اقتصادی بودن یک جاذب در بکار گیری حذف آلاینده، امکان بازیابی آنها پس از مصرف از پارامترهای کلیدی برای کاربرد صنعتی آنها در تصفیه پسابها به شمار میرود، لذا مطالعات واجذب یا احیا در سیستم ستونی نیز صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصله از این تحقیق، امکان بازیابی ستونهای جذب برای استفاده های مکرر با راندمان بسیار بالا با استفاده از مواد شیمیایی بسیار ارزان قیمت عملی می باشد.