نام پژوهشگر: سید شهاب الدین امیرآبادی
سید شهاب الدین امیرآبادی محمدرضا رحیم پور
باکتری های paenibacillus alvei arn63 و bacillus mycoides به عنوان باکتری هایی توانا در تولید بیودی امولسیفایر، خاصیت امولسیون زدایی قابل توجهی را از خود نشان دادند. بیودی امولسیفایر تولیدی که از نوع lipopeptide می باشد، می تواند در صنعت نفت به عنوان ماده ای سازگار با محیط زیست، مورد استفاده قرارگیرد. به منظور افزایش تولید بیودی امولسیفایر، به عنوان نوعی بیوسورفکتانت، بهینه سازی شرایط محیط کشت صورت گرفت. به همین دلیل تاثیر منابع کربنی مختلف و نسبت های گوناگون کربن به نیتروژن (غلظت کربن)، در حالی که دما، ph، دور همزن و منبع نیتروژن ثابت در نظر گرفته شدند، مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن برای بررسی خاصیت امولسیون شکنی ماده تولیدی، آزمایش هایی به نام bottle test انجام شد. نرمال آلکان ها شامل c7h16, c10h22, c12h26 و c16h34 و روغن های گیاهی مانند روغن زیتون و روغن کنجد، و روغن موتور برای تولید بیودی امولسیفایر موثر واقع شدند. بهترین نتیجه برای باکتری p. alvei زمانی بدست آمد که روغن موتور با غلظت 50 ml/l مورد استفاده قرار گرفت، که پس از 72 ساعت کشش سطحی از 58 تا 7/24 (mn/m) کاهش یافت و نسبت امولسیون شکنی به 73% رسید. در حالی که روغن زیتون با غلظت 30 ml/l به عنوان بهترین نتیجه برای باکتری b. mycoides مشخص شد که پس از 72 ساعت کشش سطحی از 22/58 تا 75/26 (mn/m) کاهش یافت و نسبت امولسیون شکنی به 77% رسید. در شرایط بهینه، تولید بیودی امولسیفایر برای p. alvei به g/l 1/2 و برای b. mycoides به g/l 3/2 رسید.