در طول دهه ی گذشته در ادبیات مدیریت استراتژیک، تاکید از موقعیت بیرونی در صنعت و تعادل نسبی نیروهای رقابتی به سمت شناسایی منابع درونی که به عنوان عامل حیاتی برای اثربخشی پایدار دیده شده اند ،تغییر یافته است. منابع، واحد اساسی تجزیه وتحلیل برای تئوری منبع محور است. مطابق با نظریه منبع محور، منابع انسانی مهم ترین دارایی سازمان است و نقش مهمی را درعملکرد سازمان ایفا می کند . هدف پژوهش حاضر، ارزیابی منابع انسانی دانشگاه های تهران برمبنای تئوری منبع محور است. روش پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کارکنان دانشگاه های دولتی شهرتهران می باشد. تعداد کارکنان 15650نفراست.حجم نمونه 375 نفر براساس مدل کوکران برآورد گردید که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 74%تعیین گردید. به منظورتجزیه وتحلیل داده ها ازروش آزمون zتک گروهی ازنرم افزارspss ver16 استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داده که منابع انسانی دانشگاه در حد کم جزء منابع ارزشمند و در حد زیاد جزء منابع کمیاب و درحد متوسط جزء منابع غیرقابل تقلید و غیرقابل جایگزین هستند.