نام پژوهشگر: مریم مودب

تأثیرعیار بتن در کاهش نفوذپذیری بتن خودتراکم الیافی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده عمران 1391
  مریم مودب   علی فروغی اصل

بتن به دلایل مختلف اقتصادی واجرائی یکی از مصالح پرکاربرد در ساخت و ساز ها می باشد ولی با توجه به کمبود نیروی متخصص و کارآزموده، اجرای آن و بویژه تحکیم و تراکم آن با مشکلات زیادی همراه است و به این دلیل برای اولین بار در کشور ژاپن برای رفع نقیصه فوق از بتن خود تراکم استفاده گردید. بتن خود تراکم بتنی است که می تواند بدون نیاز به هر گونه انرژی داخلی و خارجی در قالب ها جاری شده و در تمام نقاط قالب وحتی در فواصل میلگرد های متراکم جای گیرد. بتن خودتراکم به تنهایی ماده ا ی شکننده و با ظرفیت کرنش پایین می باشد لذا تسلیح آن با الیاف به عنوان بتن خودتراکم الیافی می تواند برخی مشکلات موجود در مورد شکنندگی و مقاومت در برابر ترک خوردگی را کاهش دهد. استفاده از الیاف در تهیه بتن خودتراکم از طریق به هم دوزی ترک ها و انتقال تنش از آن ها منجر به بهبود عملکرد بتن می گردد. الیاف تسلیحی از پیدایش و بزرگتر شدن ترک ها جلوگیری کرده و در مواردی که با بهم پیوستن ریزترک ها, ترک های درشت تشکیل می شوند، الیاف مانع توزیع غیر پایدار ترک ها شده و با اتصال آنها به یکدیگر مقاومت، سختی و شکل پذیری بتن را افزایش می دهند. یکی ازمسائل مهم و قابل توجه درسازه های بتنی به ویژه درسازه های هیدرولیکی، نفوذپذیری بتن است که نه تنها در خواص مکانیکی بتن موثر می باشد بلکه در دوام بتن و مقاومت در مقابل تهاجم های مختلف نیز نقش چشمگیری دارد.با استفاده از الیاف مختلف در بتن می توان خطر خوردگی فولاد در بتن ها را تقلیل داد و با جایگزینی بتن خود تراکم بجای بتن معمولی نقص اجرائی آنرا نیز مرتفع نمود. انتخاب طرح اختلاط مناسب و بویژه عیار سیمان در انواع بتن ها و از جمله بتن خود تراکم، نقش اصلی را در این بررسی ایفا می کند و دراین پژوهش تلاش می شود با انجام آزمایش های مختلف بر روی دو سری نمونه از بتن خود متراکم دارای الیاف و بتن خود متراکم بدون الیاف- بعنوان نمونه های کنترل- و با استفاده ازمصالح سنگدانه ای محلی،الیاف پلی پروپیلن، ماده افزودنی فوق روان ساز و ماده پوزولانی میکروسیلیس، بهینه ترین طرح اختلاط جهت کاهش نفوذپذیری نمونه های بتنی ارائه گردد. با تغییر عیار سیمان،طرح اختلاط های مختلف نمونه ها تهیه و کارآئی آنها با استفاده ازآزمایش های استانداردجریان اسلامپ، قیف v وجعبه l مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه ها پس از قالب گیری و عمل آوری در آّب معمولیتحت آزمایش مقاومت فشاری، مقاومت کششی و نفوذپذیری قرار گرفته و در ضمن چگالی آنها نیز با یکدیگر مقایسه گردید. بررسی نتایج بدست آمده نشان دادند که تأثیر عیار سیمان نمونه ها بر روی خواص مکانیکی و بویژه نفوذپذیری کاملاً مشخص بوده و بهینه ترین عیار سیمان 400 کیلوگرم برمترمکعب از بین عیارهای مورد استفاده 350، 400 و 450 کیلوگرم برمترمکعب می باشد.